Sanskrit & Trika Shaivism (Español-Home)

¡Javascript está deshabilitado! ¡Revisa este enlace!


 Tantrāloka (Tantraloka): Capítulo 7 - estrofas 1 a 71 - Shaivismo no dual de Cachemira

Cakrodayaḥ


 Introducción

foto 34 - bote en un lago de IndiaÉste es el único grupo de estrofas (desde la estrofa 1 hasta la estrofa 71) del séptimo capítulo (llamado Cakrodayaḥ).

Esta obra fue escrita por el gran Maestro Abhinavagupta y es un compendio del Tantra en todas sus facetas. El Tantrāloka es la obra más importante y más voluminosa del más grande Maestro de Trika. Abhinavagupta fue también el maestro del eminente Kṣemarāja y vivió alrededor del 975-1025 d. de J. C. en Cachemira, etc.

Este tratado cuyo nombre es Tantrāloka es una completa enciclopedia de Tantra. Puesto que es un texto muy avanzado de Shaivismo Trika, no hay sorpresa si un neófito lo encuentra difícil de entender. Para empezar a entenderlo, el nivel del lector debe ser el de un verdadero discípulo en Shaivismo Trika. Si no se cumple con este requisito, entonces habrá mucha confusión y constante desilusión. Porque a pesar de mis grandes esfuerzos por explicar las cosas tan sencillamente como me fuese posible, el estudiar este tratado requiere de algo de calibre espiritual. En este sistema, a veces no es posible ni siquiera escribir acerca de 'estados' de manera precisa. Abhinavagupta ha hecho lo mejor que pudo para cumplir con esta formidable tarea de escribir sobre lo que es superior e intangible. De todos modos, pese a sus increíbles habilidades para llevar esto a cabo, no está revelando todo. No es porque él esté todo el tiempo ocultando cosas al lector, sino porque está a veces ocultando y en otras ocasiones sencillamente no puede escribir acerca de algunos temas extremadamente sutiles debido a las limitaciones de las palabras.

La meta de la vida es la Liberación. El hombre ha buscado la libertad siempre en la historia humana, pero según el Shaivismo Trika, eso no es verdadera Liberación. La verdadera Liberación no significa que tu cuerpo debería ser libre de alguna prisión y cosas así. La verdadera Liberación equivale a alcanzar Su Svātantrya o Libertad Absoluta. Cuando el Svātantrya del Gran Señor se logra, entonces ves unidad en todas las cosas, es decir, dejas de ver dualidad como antes. A todo se lo identifica por siempre con Svātantrya, con Él, y ése es el fin de la historia llamada 'tú en esclavitud'. Desde este punto en adelante nada se pondrá en tu camino, porque si algo aparentemente se pone en tu camino, eso es otra vez Svātantrya. Esta conciencia constante de unidad en todo es verdadera Libertad. ¡No existe ningún otro logro más grande que esto!

Teniendo en cuenta lo de arriba, ahora lee el Tantrāloka y experimenta Supremo Deleite, querido Śiva.

Importante: Todo lo que está entre paréntesis y en cursiva dentro de la traducción ha sido agregado por mí para completar el sentido de una determinada frase u oración. A su vez, todo lo que está entre doble guión (--...--) constituye adicional información aclaratoria también agregada por mí.

al inicio


 Estrofas 1 a 24

अथ श्रीतन्त्रालोके सप्तममाह्निकम्।
Atha śrītantrāloke saptamamāhnikam|

Aquí comienza (atha) el séptimo (saptamam) capítulo (āhnikam) en el venerable Tantrāloka (śrī-tantrāloke)|

अथ परमरहस्योऽयं चक्राणां भण्यतेऽभ्युदयः॥१॥
Atha paramarahasyo'yaṁ cakrāṇāṁ bhaṇyate'bhyudayaḥ||1||

Ahora (atha) este (ayam) secreto supremo (parama-rahasyaḥ) (llamado) el surgimiento (abhyudayaḥ) de los cakra-s (cakrāṇām) se está describiendo (bhaṇyate)||1||


इत्ययत्नजमाख्यातं यत्नजं तु निगद्यते।
बीजपिण्डात्मकं सर्वं संविदः स्पन्दनात्मताम्॥२॥

विदधत्परसंवित्तावुपाय इति वर्णितम्।
यथारघट्टचक्राग्रघटीयन्त्रौघवाहनम्॥३॥

एकानुसन्धियत्नेन चित्रं यन्त्रोदयं भजेत्।
एकानुसन्धानबलाज्जाते मन्त्रोदयेऽनिशम्॥४॥

तन्मन्त्रदेवता यत्नात्तादात्म्येन प्रसीदति।
खे रसैकाक्षि नित्योत्थे तदर्धं द्विकपिण्डके॥५॥

त्रिके सप्त सहस्राणि द्विशतीत्युदयो मतः।
चतुष्के तु सहस्राणि पञ्च चैव चतुःशती॥६॥

पञ्चार्णेऽब्धिसहस्राणि त्रिशती विंशतिस्तथा।
षट्के सहस्रत्रितयं षट्शती चोदयो भवेत्॥७॥

सप्तके त्रिसहस्रं तु षडशीत्यधिकं स्मृतम्।
शतैस्तु सप्तविंशत्या वर्णाष्टकविकल्पिते॥८॥

चतुर्विंशतिशत्या तु नवार्णेषूदयो भवेत्।
अधिषष्ट्येकविंशत्या शतानां दशवर्णके॥९॥

एकान्नविंशतिशतं चतुःषष्टिः शिवार्णके।
अष्टादश शतानि स्युरुदयो द्वादशार्णके॥१०॥

त्रयोदशार्णे द्वाषष्ट्या शतानि किल षोडश।
त्रिचत्वारिंशता पञ्चदशेति भुवनार्णके॥११॥

चतुर्दशशती खाब्धिः स्यात्पञ्चदशवर्णके।
त्रयोदशशती सार्धा षोडशार्णे तु कथ्यते॥१२॥

शतद्वादशिका सप्तदशार्णे सैकसप्ततिः।
अष्टादशार्णे विज्ञेया शतद्वादशिका बुधैः॥१३॥

चतुर्विंशतिसङ्ख्याके चक्रे नवशती भवेत्।
सप्तविंशतिसङ्ख्याते तूदयोऽष्टशतात्मकः॥१४॥

द्वात्रिंशके महाचक्रे षट्शती पञ्चसप्ततिः।
द्विचतुर्विंशके चक्रे सार्धां शतचतुष्टयीम्॥१५॥

उदयं पिण्डयोगज्ञः पिण्डमन्त्रेषु लक्षयेत्।
चतुष्पञ्चाशके चक्रे शतानां तु चतुष्टयम्॥१६॥

सप्तत्रिंशत्सहार्धेन त्रिशत्यष्टाष्टके भवेत्।
अर्धमर्धत्रिभागश्च षट्षष्टिर्द्विशती भवेत्॥१७॥

एकाशीतिपदे चक्रे उदयः प्राणचारगः।
चक्रे तु षण्णवत्याख्ये सपादा द्विशती भवेत्॥१८॥

अष्टोत्तरशते चक्रे द्विशतस्तूदयो भवेत्।
क्रमेणेत्थमिदं चक्रं षट्कृत्वो द्विगुणं यदा॥१९॥

ततोऽपि द्विगुणेऽष्टांशस्यार्धमध्यर्धमेककम्।
ततोऽपि सूक्ष्मकुशलैरर्धार्धादिप्रकल्पने॥२०॥

भागषोडशकस्थित्या सूक्ष्मश्चारोऽभिलक्ष्यते।
एवं प्रयत्नसंरुद्धप्राणचारस्य योगिनः॥२१॥

क्रमेण प्राणचारस्य ग्रास एवोपजायते।
प्राणग्रासक्रमावाप्तकालसङ्कर्षणस्थितिः॥२२॥

संविदेकैव पूर्णा स्याज्ज्ञानभेदव्यपोहनात्।
तथा हि प्राणचारस्य नवस्यानुदये सति॥२३॥

न कालभेदजनितो ज्ञानभेदः प्रकल्पते।
संवेद्यभेदान्न ज्ञानं भिन्नं शिखरिवृत्तवत्॥२४॥

Ityayatnajamākhyātaṁ yatnajaṁ tu nigadyate|
Bījapiṇḍātmakaṁ sarvaṁ saṁvidaḥ spandanātmatām||2||
Vidadhatparasaṁvittāvupāya iti varṇitam|
Yathāraghaṭṭacakrāgraghaṭīyantraughavāhanam||3||
Ekānusandhiyatnena citraṁ yantrodayaṁ bhajet|
Ekānusandhānabalājjāte mantrodaye'niśam||4||
Tanmantradevatā yatnāttādātmyena prasīdati|
Khe rasaikākṣi nityotthe tadardhaṁ dvikapiṇḍake||5||
Trike sapta sahasrāṇi dviśatītyudayo mataḥ|
Catuṣke tu sahasrāṇi pañca caiva catuḥśatī||6||
Pañcārṇe'bdhisahasrāṇi triśatī viṁśatistathā|
Ṣaṭke sahasratritayaṁ ṣaṭśatī codayo bhavet||7||
Saptake trisahasraṁ tu ṣaḍaśītyadhikaṁ smṛtam|
Śataistu saptaviṁśatyā varṇāṣṭakavikalpite||8||
Caturviṁśatiśatyā tu navārṇeṣūdayo bhavet|
Adhiṣaṣṭyekaviṁśatyā śatānāṁ daśavarṇake||9||
Ekānnaviṁśatiśataṁ catuḥṣaṣṭiḥ śivārṇake|
Aṣṭādaśa śatāni syurudayo dvādaśārṇake||10||
Trayodaśārṇe dvāṣaṣṭyā śatāni kila ṣoḍaśa|
Tricatvāriṁśatā pañcadaśeti bhuvanārṇake||11||
Caturdaśaśatī khābdhiḥ syātpañcadaśavarṇake|
Trayodaśaśatī sārdhā ṣoḍaśārṇe tu kathyate||12||
Śatadvādaśikā saptadaśārṇe saikasaptatiḥ|
Aṣṭādaśārṇe vijñeyā śatadvādaśikā budhaiḥ||13||
Caturviṁśatisaṅkhyāke cakre navaśatī bhavet|
Saptaviṁśatisaṅkhyāte tūdayo'ṣṭaśatātmakaḥ||14||
Dvātriṁśake mahācakre ṣaṭśatī pañcasaptatiḥ|
Dvicaturviṁśake cakre sārdhāṁ śatacatuṣṭayīm||15||
Udayaṁ piṇḍayogajñaḥ piṇḍamantreṣu lakṣayet|
Catuṣpañcāśake cakre śatānāṁ tu catuṣṭayam||16||
Saptatriṁśatsahārdhena triśatyaṣṭāṣṭake bhavet|
Ardhamardhatribhāgaśca ṣaṭṣaṣṭirdviśatī bhavet||17||
Ekāśītipade cakre udayaḥ prāṇacāragaḥ|
Cakre tu ṣaṇṇavatyākhye sapādā dviśatī bhavet||18||
Aṣṭottaraśate cakre dviśatastūdayo bhavet|
Krameṇetthamidaṁ cakraṁ ṣaṭkṛtvo dviguṇaṁ yadā||19||
Tato'pi dviguṇe'ṣṭāṁśasyārdhamadhyardhamekakam|
Tato'pi sūkṣmakuśalairardhārdhādiprakalpane||20||
Bhāgaṣoḍaśakasthityā sūkṣmaścāro'bhilakṣyate|
Evaṁ prayatnasaṁruddhaprāṇacārasya yoginaḥ||21||
Krameṇa prāṇacārasya grāsa evopajāyate|
Prāṇagrāsakramāvāptakālasaṅkarṣaṇasthitiḥ||22||
Saṁvidekaiva pūrṇā syājjñānabhedavyapohanāt|
Tathā hi prāṇacārasya navasyānudaye sati||23||
Na kālabhedajanito jñānabhedaḥ prakalpate|
Saṁvedyabhedānna jñānaṁ bhinnaṁ śikharivṛttavat||24||

De este modo (iti), se ha hablado sobre (ākhyātam) (las clases de surgimiento) que no nacen del esfuerzo (ayatna-jam). Pero (ahora) (tu) se están describiendo --lit. se está describiendo-- (nigadyate) (las clases de surgimiento) que nacen del esfuerzo (yatna-jam).

Todo (el grupo de mantra-s) (sarvam) que consiste en semillas, letras, etc. (bīja-piṇḍa-ātmakam) produce (vidadhat) la vibración (spandana-ātmatām) de la Conciencia (saṁvidaḥ). Por ende (iti), (este grupo de mantra-s) se ha descripto (varṇitam) como un medio (upāyaḥ) en el logro de la Conciencia Suprema (para-saṁvittau).

Así como (yathā) uno recibe el maravilloso surgimiento de una máquina --es decir, la máquina empieza a funcionar-- (yantra-udayam bhajet) (cuando,) por medio de un único esfuerzo de concentración (eka-anusandhi-yatnena), (se produce) el acto de mover múltiples baldes y dientes de engranaje en una máquina para sacar agua de un pozo (araghaṭṭa-cakrāgra-ghaṭīyantra-ogha-vāhanam), (así,) por fuerza de una única concentración (eka-anusandhāna-balāt), incesantemente (aniśam), en el surgimiento del grupo de mantra-s (jāte mantra-udaye), la deidad en esos mantra-s (tad-mantra-devatā), debido al esfuerzo (yatnāt), se complace (prasīdati) en unidad (con tales mantra-s) (tādātmyena).

21600 (repeticiones al día) --es decir, 00 6 1 2-- (khe rasā-eka-akṣi), con referencia a (un mantra semilla --o sea, monosilábico--) que surge perpetuamente (nitya-utthe). La mitad de eso (tad-ardham) si el mantra tiene dos letras (dvika-piṇḍake). Si contiene tres (letras) (trike), se piensa (mataḥ) que el (número de) surgimientos (udayaḥ) (es) 7200 --es decir, será repetido 7200 veces cada día-- (sapta sahasrāṇi dvi-śatī iti). Si contiene cuatro (letras) (catuṣke tu), 5400 (sahasrāṇi pañca ca eva catur-śatī). Si contiene cinco letras (pañca-arṇe), 4320 (abdhi-sahasrāṇi tri-śatī viṁśatiḥ tathā). Si contiene seis (letras) (ṣaṭke), el (número de) surgimientos (udayaḥ) es (bhavet) 3600 (sahasra-tritayam ṣaṭ-śatī ca). Si contiene siete (letras) (saptake), (el número de surgimientos) se dice que es (smṛtam) 3086 (tri-sahasram tu ṣaḍ-aśīti-adhikaṁ). Si se dispone en ocho (letras) (varṇa-aṣṭaka-vikalpite), 2700 --100 x 27-- (śataiḥ tu sapta-viṁśatyā). Si contiene nueve letras (nava-arṇeṣu), el (número de) surgimientos (udayaḥ) es (bhavet) 2400 --24 x 100-- (catur-viṁśati-śatyā tu). Si contiene diez letras (daśa-varṇake), 2160 --60 + (21 x 100)-- (adhi-ṣaṣṭi-eka-viṁśatyā śatānām). Si contiene once letras (śiva-arṇake), 1964 --19 x 100 + 64-- (ekānnaviṁśati-śatam catuḥṣaṣṭiḥ). Si contiene doce letras (dvādaśa-arṇake), el (número) de surgimientos (udayaḥ) es (syuḥ) 1800 --18 x 100-- (aṣṭādaśa śatāni). Si contiene trece letras (trayodaśa-arṇe), 1662 --62 + (100 x 16)-- (dvāṣaṣṭyā śatāni kila ṣoḍaśa). Si contiene catorce letras (bhuvana-arṇake), 1543 (tricatvāriṁśatā pañcadaśa iti). Si contiene quince letras (pañcadaśa-varṇake), (el número de surgimientos) es (syāt) 1440 --(14 x 100) + 40-- (caturdaśa-śatī kha-abdhiḥ). Si contiene dieciséis letras (ṣoḍaśa-arṇe tu), (el número de surgimientos) se dice que es (kathyate) 1350 --(13 x 100) + una mitad-- (trayodaśa-śatī sa-ardhā). Si contiene diecisiete letras (saptadaśa-arṇe), 1271 --(100 x 12) + 71-- (śata-dvādaśikā... sa-ekasaptatiḥ). Si contiene dieciocho letras (aṣṭādaśa-arṇe), los sabios (budhaiḥ) saben que (el número de surgimientos) es (vijñeyā) 1200 --100x12-- (śata-dvādaśikā). Si el cakra o círculo tiene un número de veinticuatro (letras) (caturviṁśati-saṅkhyāke cakre), (el número de surgimientos) es (bhavet) 900 (navaśatī). Pero (tu) si el número es veintisiete (letras) (saptaviṁśati-saṅkhyāte), el (número de) surgimientos (udayaḥ) (es) 800 (aṣṭaśata-ātmakaḥ). Si el gran cakra o círculo (tiene un número) de treinta y dos (letras) (dvātriṁśake mahā-cakre), 675 (ṣaṭśatī pañca-saptatiḥ). Si el cakra o círculo (tiene un número) de cuarenta y ocho (letras) --2 x 24-- (dvi-caturviṁśake cakre), 450 --una mitad + 400-- (sa-ardhām śatacatuṣṭayīm). El conocedor del Yoga de los piṇḍa-s (piṇḍa-yoga-jñaḥ) debería percibir (lakṣayet) el surgimiento (udayam) en los piṇḍamantra-s (piṇḍa-mantreṣu). Si el cakra o círculo (tiene un número) de cincuenta y cuatro (letras) (catuṣpañcāśake cakre), 400 (śatānām tu catuṣṭayam). Si contiene sesenta y cuatro (letras) --8 x 8-- (aṣṭa-aṣṭake), (el número de surgimientos) es (bhavet) 337.5 --337 con una mitad-- (saptatriṁśat-saha-ardhena). Si el cakra o círculo (tiene un número) de ochenta y una letras --lit. pada-s-- (ekāśīti-pade cakre), el (número de) surgimientos (udayaḥ) en el movimiento de la energía vital (prāṇa-cāra-gaḥ) es (bhavet) 266.67 --mitad + un tercio de una mitad + 266-- (ardham ardha-tribhāgaḥ ca ṣaṭṣaṣṭir dviśatī). Si el cakra o círculo (tiene un número) de noventa y seis (letras) (cakre tu ṣaṇṇavati-ākhye), (el número de surgimientos) es (bhavet) 225 --un cuarto + 200-- (sapādā dviśatī). Si el cakra o círculo (tiene un número) de ciento ocho (letras) (aṣṭa-uttara-śate cakre), el (número de) surgimientos (udayaḥ) es (bhavet) 200 (dviśataḥ tu).

De esta manera (ittham), cuando (yadā) este (idam) cakra o círculo (cakram) (es multiplicado) seis veces (ṣaṭkṛtvas) por dos (dvi-guṇam) --108 x 2 x 2 x 2 x 2 x 2 x 2 = 6912--, y después de eso (tatas api) por dos (nuevamente) (dvi-guṇe), (el resultado final es 13824. En otras palabras, en un total de 21600 procesos respiratorios por día, el número de surgimientos es) 1.5625 --1 dieciseisavo (0.0625) + mitad + 1-- (aṣṭa-aṁśasya ardham adhi-ardham ekakam). Después de eso (tatas api), basado en dieciseisavos (bhāga-ṣoḍaśaka-sthityā) (y) dividiendo por la mitad, por la mitad, etc. (ardha-ardha-ādi-prakalpane), el movimiento sutil (de la energía vital) (sūkṣmaḥ cāraḥ) es percibido (abhilakṣyate) por sutiles y diestros (yogī-s) (sūkṣma-kuśalaiḥ).

De este modo (evam), en el caso del yogī en quien el movimiento de la energía vital se detiene mediante esfuerzo (prayatna-saṁruddha-prāṇa-cārasya yoginaḥ), el acto de devorar gradualmente (krameṇa... grāsaḥ eva) al movimiento de la energía vital (prāṇa-cārasya) tiene lugar (upajāyate). Y a través de un gradual acto de devorar al (movimiento de la) energía vital, se alcanza una permanencia en una contracción del tiempo (prāṇa-grāsa-krama-avāpta-kāla-saṅkarṣaṇa-sthitiḥ). (En este momento) la solitaria (ekā eva) Conciencia (saṁvid) es (syāt) Plena (pūrṇā) a causa del quite de la dualidad en el conocimiento (jñāna-bheda-vyapohanāt).

De igual modo (tathā hi), cuando existe el surgimiento (udaye sati) de un nuevo movimiento de la energía vital (prāṇa-cārasya navasya), sucede la no dualidad en el conocimiento, nacido de la dualidad en el tiempo (na kāla-bheda-janitaḥ jñāna-bhedaḥ prakalpate). El conocimiento (jñānam) no es dividido (na... bhinnam) a partir de la dualidad en los objetos conocibles (saṁvedya-bhedāt), como (si uno estuviese en la cima de) una montaña (śikhari-vṛtta-vat)||2-24||

al inicio


 Estrofas 25 a 35

कालस्तु भेदकस्तस्य स तु सूक्ष्मः क्षणो मतः।
सौक्ष्म्यस्य चावधिर्ज्ञानं यावत्तिष्ठति स क्षणः॥२५॥

अन्यथा न स निर्वक्तुं निपुणैरपि पार्यते।
ज्ञानं कियद्भवेत्तावत्तदभावो न भासते॥२६॥

Kālastu bhedakastasya sa tu sūkṣmaḥ kṣaṇo mataḥ|
Saukṣmyasya cāvadhirjñānaṁ yāvattiṣṭhati sa kṣaṇaḥ||25||
Anyathā na sa nirvaktuṁ nipuṇairapi pāryate|
Jñānaṁ kiyadbhavettāvattadabhāvo na bhāsate||26||

Ciertamente (tu) el tiempo (kālaḥ) divide a eso --o sea, divide al conocimiento-- (bhedakaḥ tasya), pero (tu) ello --el tiempo-- (saḥ) (es) considerado (mataḥ) (en su forma más corta) como un sutil (sūkṣmaḥ) instante (kṣaṇaḥ). Y (ca) el límite (avadhiḥ) de (su) sutileza (saukṣmyasya) (es) el conocimiento (jñānam) mientras (yāvat) ese (saḥ) instante (kṣaṇaḥ) permanece (tiṣṭhati).

De otro modo (anyathā), ello --el tiempo-- no podría ser explicado (na saḥ nirvaktum... pāryate) inclusive (api) por los que son versados (nipuṇaiḥ). ¿De qué extensión (kiyat) es (bhavet) el conocimiento (jñānam)? (Mientras) la ausencia de eso --del conocimiento-- (tad-abhāvaḥ) no (na) aparezca (bhāsate), durante todo ese tiempo (tāvat) (existe el conocimiento)||25-26||


तदभावश्च नो तावद्यावत्तत्राक्षवर्त्मनि।
अर्थे वात्मप्रदेशे वा न संयोगविभागिता॥२७॥

Tadabhāvaśca no tāvadyāvattatrākṣavartmani|
Arthe vātmapradeśe vā na saṁyogavibhāgitā||27||

Por todo el tiempo (tāvat) que la ausencia de eso --del conocimiento-- (tad-abhāvaḥ ca) no (surja) (no), por todo ese lapso (yāvat) ahí (tatra) no existe (na) unión y separación (saṁyoga-vibhāgitā) con relación a indriya-s (akṣa-vartmani), objeto conocible (arthe) o (vā... vā) conocedor (ātma-pradeśe)||27||


सा चेदुदयते स्पन्दमयी तत्प्राणगा ध्रुवम्।
भवेदेव ततः प्राणस्पन्दाभावे न सा भवेत्॥२८॥

Sā cedudayate spandamayī tatprāṇagā dhruvam|
Bhavedeva tataḥ prāṇaspandābhāve na sā bhavet||28||

Si (ced) ello --es decir, unión y separación-- (sā) surge (udayate), (entonces) seguramente consiste en Spanda (spanda-mayī... dhruvam... bhavet eva) (o) reside en esa energía vital (tad-prāṇa-gā... bhavet eva). A causa de eso (tatas), en ausencia de energía vital y Spanda (prāṇa-spanda-abhāve), ello (sā) no (na) existe (bhavet)||28||


तदभावान्न विज्ञानाभावः सैवं तु सैव धीः।
न चासौ वस्तुतो दीर्घा कालभेदव्यपोहनात्॥२९॥

Tadabhāvānna vijñānābhāvaḥ saivaṁ tu saiva dhīḥ|
Na cāsau vastuto dīrghā kālabhedavyapohanāt||29||

A través de la ausencia de eso --de unión y separación-- (tad-abhāvāt) no existe ninguna (na) ausencia de Conciencia (vijñāna-abhāvaḥ). La Conciencia es de este modo (sā evam tu sā eva dhīḥ). Ello --la Conciencia-- (asau) no es (na ca) realmente (vastutas) ni siquiera sutil --lit. larga-- (dīrghā) debido al quite de la dualidad en el tiempo (kāla-bheda-vyapohanāt)||29||


वस्तुतो ह्यत एवेयं कालं संविन्न संस्पृशेत्।
अत एकैव संवित्तिर्नानारूपे तथातथा॥३०॥

विन्दाना निर्विकल्पापि विकल्पो भावगोचरे।
स्पन्दान्तरं न यावत्तदुदितं तावदेव सः॥३१॥

तावानेको विकल्पः स्याद्विविधं वस्तु कल्पयन्।
ये त्वित्थं न विदुस्तेषां विकल्पो नोपपद्यते॥३२॥

स ह्येको न भवेत्कश्चित् त्रिजगत्यापि जातुचित्।
शब्दारूषणया ज्ञानं विकल्पः किल कथ्यते॥३३॥

सा च स्यात्क्रमिकैवेत्थं किं कथं को विकल्पयेत्।
घट इत्यपि नेयान्स्याद्विकल्पः का कथा स्थितौ॥३४॥

न विकल्पश्च कोऽप्यस्ति यो मात्रामात्रनिष्ठितः।
न च ज्ञानसमूहोऽस्ति तेषामयुगपत्स्थितेः॥३५॥

Vastuto hyata eveyaṁ kālaṁ saṁvinna saṁspṛśet|
Ata ekaiva saṁvittirnānārūpe tathātathā||30||
Vindānā nirvikalpāpi vikalpo bhāvagocare|
Spandāntaraṁ na yāvattaduditaṁ tāvadeva saḥ||31||
Tāvāneko vikalpaḥ syādvividhaṁ vastu kalpayan|
Ye tvitthaṁ na vidusteṣāṁ vikalpo nopapadyate||32||
Sa hyeko na bhavetkaścit trijagatyāpi jātucit|
Śabdārūṣaṇayā jñānaṁ vikalpaḥ kila kathyate||33||
Sā ca syātkramikaivetthaṁ kiṁ kathaṁ ko vikalpayet|
Ghaṭa ityapi neyānsyādvikalpaḥ kā kathā sthitau||34||
Na vikalpaśca ko'pyasti yo mātrāmātraniṣṭhitaḥ|
Na ca jñānasamūho'sti teṣāmayugapatsthiteḥ||35||

En realidad (vastutas hi), por esta razón (atas eva), esta (iyam) Conciencia (saṁvid) no (na) toca (saṁspṛśet) al tiempo (kālam).

Debido a esto (atas), la única (ekā eva) Conciencia (saṁvittiḥ) que está desprovista de vikalpa-s (nirvikalpā api), haciéndose consciente (vindānā) de la múltiple esfera de objetos (nānā-rūpe... bhāva-gocare) así y asá --es decir, esto es azul, esto no es azul, etc.-- (tathā-tathā), (se vuelve) vikalpa --pensamiento-- (vikalpaḥ).

Mientras (yāvat) otra vibración (spanda-antaram... tad) no esté surgiendo (na... uditam), durante todo ese tiempo (tāvat eva) tal vikalpa (saḥ... tāvān... vikalpaḥ) es (únicamente) uno (ekaḥ), aunque invente (kalpayan) una múltiple (vividham) realidad (vastu).

Pero (muestra) para aquéllos (teṣām) que (ye) no conocen (viduḥ) de esta forma (ittham) --o sea, para los budistas--, vikalpa (vikalpaḥ) no es posible (na upapadyate). Incluso (api) en los tres mundos (tri-jagatyā), no hay absolutamente (na bhavet kaścid... jātucid) un (vikalpa) --es decir, una unidad de conocimiento diferenciado-- (saḥ hi ekaḥ).

(Según ellos,) vikalpa (vikalpaḥ) se dice que es (kila kathyate) conocimiento (jñānam) impregnado con palabras (śabda-ārūṣaṇayā). Esa (impregnación) (sā ca) es (syāt) sucesiva (kramikā eva). De esta manera (ittham), ¿qué (kim), cómo (katham) (o) quién (kaḥ) podría uno conocer de modo diferenciado (vikalpayet)? Aún (api) tal (palabra) (iyān) (como) 'vasija' (ghaṭaḥ iti) no es (na) vikalpa o conocimiento diferenciado (vikalpaḥ). ¿Qué decir (kā kathā) acerca de su persistencia (en el tiempo) (sthitau)? (Según su punto de vista,) ningún (na... ca) vikalpa (vikalpaḥ) puede existir (kaḥ api asti), (inclusive el) que (yaḥ) permanece meramente un mātrā (mātrā-mātra-niṣṭhitaḥ).

Y (ca) en su caso --o sea, según su opinión-- (teṣām) no hay ningún (na... asti) ensamble de conocimiento (jñāna-samūhaḥ) puesto que no puede permanecer simultáneamente (ayugapad-sthiteḥ)||30-35||

al inicio


 Estrofas 36 a 40

तेनास्तङ्गत एवैष व्यवहारो विकल्पजः।
तस्मात्स्पन्दान्तरं यावन्नोदियात्तावदेककम्॥३६॥

विज्ञानं तद्विकल्पात्मधर्मकोटीरपि स्पृशेत्।
एकाशीतिपदोदारशक्त्यामर्शात्मकस्ततः॥३७॥

विकल्पः शिवतादायी पूर्वमेव निरूपितः।
यथा कर्णौ नर्तयामीत्येवं यत्नात्तथा भवेत्॥३८॥

चक्रचारगताद्यत्नात्तद्वत्तच्चक्रगैव धीः।
जपहोमार्चनादीनां प्राणसाम्यमतो विधिः॥३९॥

सिद्धामते कुण्डलिनीशक्तिः प्राणसमोन्मना।
उक्तं च योगिनीकौले तदेतत्परमेशिना॥४०॥

Tenāstaṅgata evaiṣa vyavahāro vikalpajaḥ|
Tasmātspandāntaraṁ yāvannodiyāttāvadekakam||36||
Vijñānaṁ tadvikalpātmadharmakoṭīrapi spṛśet|
Ekāśītipadodāraśaktyāmarśātmakastataḥ||37||
Vikalpaḥ śivatādāyī pūrvameva nirūpitaḥ|
Yathā karṇau nartayāmītyevaṁ yatnāttathā bhavet||38||
Cakracāragatādyatnāttadvattaccakragaiva dhīḥ|
Japahomārcanādīnāṁ prāṇasāmyamato vidhiḥ||39||
Siddhāmate kuṇḍalinīśaktiḥ prāṇasamonmanā|
Uktaṁ ca yoginīkaule tadetatparameśinā||40||

Debido a eso --o sea, si uno está de acuerdo con el punto de vista de los budistas-- (tena), esta (eṣaḥ) vida ordinaria (vyavahāraḥ) nacida de vikalpa (vikalpa-jaḥ) queda destruida (astaṅgataḥ eva).

Por consiguiente (tasmāt), (retornando a la sensatez,) mientras (yāvat) otra vibración (spanda-antaram) no surja (na udiyāt), por todo ese lapso (tāvat) el conocimiento diferenciado (vijñānam) es sólo uno --a saber, retiene unidad-- (ekakam), aún (si) (api) involucra --lit. toca-- (spṛśet) millones de atributos contenidos en ese vikalpa (tad-vikalpa-ātma-dharma-koṭīḥ).

Por esa razón (tatas), vikalpa (vikalpaḥ), que consiste en la conciencia de los poderes exaltados de los ochenta y un pada-s (ekāśīti-pada-udāra-śakti-āmarśa-ātmakaḥ), ha sido previamente descripto (pūrvam eva nirūpitaḥ) como dador del Estado de Śiva (śivatā-dāyī).

De esta forma (iti evam), así como (yathā) hago que mis orejas dancen (karṇau nartayāmi) mediante esfuerzo (yatnāt), así (tathā) es (bhavet) que mediante esfuerzo (yatnāt) relativo al movimiento (de la energía vital) en los cakra-s (cakra-cāra-gatāt), esa conciencia (dhīḥ) contenida en esos cakra-s (tad-cakra-gā eva) de igual modo (tadvat) (se desarrolla).

Por lo tanto (atas), la regla (vidhiḥ) (es que debe haber) armonía entre murmuración de un mantra, ofrenda de oblaciones, adoración, etc. y la energía vital (japa-homa-arcana-ādīnām prāṇa-sāmyam). En (el venerable) Siddhāmata (siddhāmate), (se dice que) el poder denominado Kuṇḍalinī (kuṇḍalinī-śaktiḥ) (se vuelve) Unmanā --el Estado más allá de la mente-- (unmanā) cuando Ella está en armonía con la energía vital (prāṇa-samā). Eso mismo (tad etad) fue dicho (uktam ca) por el Señor Supremo (parama-īśinā) en el Yoginīkaula (yoginīkaule)||36-40||

al inicio


 Estrofas 41 a 53

पदमन्त्राक्षरे चक्रे विभागं शक्तितत्त्वगम्।
पदेषु कृत्वा मन्त्रज्ञो जपादौ फलभाग्भवेत्॥४१॥

Padamantrākṣare cakre vibhāgaṁ śaktitattvagam|
Padeṣu kṛtvā mantrajño japādau phalabhāgbhavet||41||

En un cakra compuesto de las sílabas de mantra y pada (pada-mantra-akṣare cakre), el conocedor del mantra (mantra-jñaḥ), produciendo (kṛtvā) una división ubicada en la categoría Śakti (vibhāgam śakti-tattva-gam) en (cada uno de) los pada-s (padeṣu) durante la murmuración de un mantra, etc. (japa-ādau), participa de los frutos --es decir, él obtiene los frutos-- (phala-bhāk bhavet)||41||


द्वित्रिसप्ताष्टसङ्ख्यातं लोपयेच्छतिकोदयम्।
इति शक्तिस्थिता मन्त्रा विद्या वा चक्रनायकाः॥४२॥

पदपिण्डस्वरूपेण ज्ञात्वा योज्याः सदा प्रिये।
नित्योदये महातत्त्वे उदयस्थे सदाशिवे॥४३॥

अयुक्ताः शक्तिमार्गे तु न जप्ताश्चोदयेन ये।
ते न सिद्ध्यन्ति यत्नेन जप्ताः कोटिशतैरपि॥४४॥

Dvitrisaptāṣṭasaṅkhyātaṁ lopayecchatikodayam|
Iti śaktisthitā mantrā vidyā vā cakranāyakāḥ||42||
Padapiṇḍasvarūpeṇa jñātvā yojyāḥ sadā priye|
Nityodaye mahātattve udayasthe sadāśive||43||
Ayuktāḥ śaktimārge tu na japtāścodayena ye|
Te na siddhyanti yatnena japtāḥ koṭiśatairapi||44||

Él debería suprimir (el movimiento de la energía vital) (lopayet) según el número (de grupos de pada-s), (o sea,) dos, tres, siete, ocho (dvi-tri-sapta-aṣṭa-saṅkhyātam) (y) cien (śatika-udayam).

Oh Amada (priye), mantra-s (mantrāḥ), vidyā-s (vidyāḥ) o (vā) las deidades de los cakra-s (cakra-nāyakāḥ) se basan en Śakti (śakti-sthitāḥ). Ellos deben ser utilizados siempre (yojyāḥ sadā) después de conocer (jñātvā) por medio de la naturaleza de los grupos de pada-s (pada-piṇḍa-svarūpeṇa). Pero (muestra) (cuando ellos) no están unidos (ayuktāḥ), en la senda de Śakti (śaktimārge), al siempre activo (nitya-udaye) y gran principio emergente (mahā-tattve udaya-sthe) de Sadāśiva (sadāśive), ellos no debería ser repetidos (na japtāḥ ca). Según el surgimiento (e inmersión de la energía vital) (udayena), ellos (ye... te) no son exitosos (na siddhyanti) aún (si) (api) son repetidos (japtāḥ) mediante esfuerzo (yatnena) cientos de millones de veces (koṭi-śataiḥ)||42-44||


मालामन्त्रेषु सर्वेषु मानसो जप उच्यते।
उपांशुर्वा शक्त्युदयं तेषां न परिकल्पयेत्॥४५॥

पदमन्त्रेषु सर्वेषु यावत्तत्पदशक्तिगम्।
शक्यते सततं युक्तैस्तावज्जप्यं तु साधकैः॥४६॥

तावती तेषु वै सङ्ख्या पदेषु पदसञ्ज्ञिता।
तावन्तमुदयं कृत्वा त्रिपदोक्त्यादितः क्रमात्॥४७॥

द्वादशाख्ये द्वादशिते चक्रे सार्धं शतं भवेत्।
उदयस्तद्धि सचतुश्चत्वारिंशच्छतं भवेत्॥४८॥

षोडशाख्ये द्वादशिते द्वानवत्यधिके शते।
चारार्धेन समं प्रोक्तं शतं द्वादशकाधिकम्॥४९॥

षोडशाख्ये षोडशिते भवेच्चतुरशीतिगः।
उदयो द्विशतं तद्धि षट्पञ्चाशत्समुत्तरम्॥५०॥

चाराष्टभागांस्त्रीनत्र कथयन्त्यधिकान्बुधाः।
अष्टाष्टके द्वादशिते पादार्धं विंशतिं वसून्॥५१॥

उदयः सप्तशतिका साष्टा षष्टिर्यतो हि सः।
एष चक्रोदयः प्रोक्तः साधकानां हितावहः॥५२॥

निरुद्ध्य मानसीर्वृत्तीश्चक्रे विश्रान्तिमागतः।
व्युत्थाय यावद्विश्राम्येत्तावच्चारोदयो ह्ययम्॥५३॥

Mālāmantreṣu sarveṣu mānaso japa ucyate|
Upāṁśurvā śaktyudayaṁ teṣāṁ na parikalpayet||45||
Padamantreṣu sarveṣu yāvattatpadaśaktigam|
Śakyate satataṁ yuktaistāvajjapyaṁ tu sādhakaiḥ||46||
Tāvatī teṣu vai saṅkhyā padeṣu padasañjñitā|
Tāvantamudayaṁ kṛtvā tripadoktyāditaḥ kramāt||47||
Dvādaśākhye dvādaśite cakre sārdhaṁ śataṁ bhavet|
Udayastaddhi sacatuścatvāriṁśacchataṁ bhavet||48||
Ṣoḍaśākhye dvādaśite dvānavatyadhike śate|
Cārārdhena samaṁ proktaṁ śataṁ dvādaśakādhikam||49||
Ṣoḍaśākhye ṣoḍaśite bhaveccaturaśītigaḥ|
Udayo dviśataṁ taddhi ṣaṭpañcāśatsamuttaram||50||
Cārāṣṭabhāgāṁstrīnatra kathayantyadhikānbudhāḥ|
Aṣṭāṣṭake dvādaśite pādārdhaṁ viṁśatiṁ vasūn||51||
Udayaḥ saptaśatikā sāṣṭā ṣaṣṭiryato hi saḥ|
Eṣa cakrodayaḥ proktaḥ sādhakānāṁ hitāvahaḥ||52||
Niruddhya mānasīrvṛttīścakre viśrāntimāgataḥ|
Vyutthāya yāvadviśrāmyettāvaccārodayo hyayam||53||

Con respecto a todos los mantra-s dispuestos en forma de rosarios (mālā-mantreṣu sarveṣu), (su) repetición (japaḥ) se dice que es (ucyate) mental (mānasaḥ) o (vā) en voz baja (ypāṁśuḥ). En su caso (teṣām), uno no debería realizar (na parikalpayet) el surgimiento de Śakti (śakti-udayam).

Con respecto a todos los mantra-s basados en pada-s (pada-mantreṣu sarveṣu), mientras (yāvat) es posible (śakyate) mantener (la armonía) entre el poder (de la energía vital) y esos pada-s (tad-pada-śakti-gam), durante todo ese tiempo (tāvat) ello --es decir, un mantra basado en pada-s-- debe siempre ser repetido (japyam tu) por los adeptos (sādhakaiḥ) que están absorbidos (en tales prácticas) (yuktaiḥ).

En esos pada-s (teṣu vai... padeṣu), tanto (tāvatī) es el número (saṅkhyā) de pada-s (pada-sañjñitā). Uno debería producir --lit. produciendo-- (kṛtvā) el surgimiento (de la energía vital) (udayam) un número similar de veces (tāvantam), desde el mantra que consiste en tres pada-s, etc. (tri-pada-ukti-āditaḥ), en sucesión (kramāt).

En un cakra llamado 'doce' --con doce pada-s-- que es multiplicado por doce (dvādaśa-ākhye dvādaśite cakre), el surgimiento (de la energía vital) (udayaḥ) es (bhavet) 150 (sa-ardham śatam). Eso (tad) realmente (hi) es (bhavet) 144 (sa-catur-catvāriṁśat-śatam).

(En un cakra) llamado 'dieciséis' --con dieciséis pada-s-- que es multiplicado por doce (ṣoḍaśa-ākhye dvādaśite), (el surgimiento de la energía vital) se dice que es (proktam) 112.5 (cāra-ardhena samam... śatam dvādaśaka-adhikam), (y eso es realmente) 192 (dvānavati-adhike śate).

(En un cakra) llamado 'dieciséis' --con dieciséis pada-s-- que es multiplicado por dieciséis (ṣoḍaśa-ākhye ṣoḍaśite), el surgimiento (de la energía vital) (udayaḥ) es (bhavet) 84 (caturaśīti-gaḥ). Eso (tad) realmente (hi) (es) 256 (dvi-śatam... ṣaṭpañcāśat-samuttaram).

Los sabios (budhāḥ) dicen (kathayanti) que aquí --o sea, en el cálculo previo de 84-- (atra) existen tres adicionales octavos del movimiento de la energía vital (cāra-aṣṭa-bhāgan trīn... adhikān) --o sea, los sabios dicen que debería ser 84 más tres octavos--.

(En un cakra llamado) 'sesenta y cuatro' --con sesenta y cuatro pada-s-- que es multiplicado por doce (aṣṭa-aṣṭake dvādaśite), el surgimiento (de la energía vital) (udayaḥ) (es) 28.125 (pādārdham viṁśatim vasūn). Como resultado (yatas), eso (saḥ) realmente (hi) (es) 768 (sapta-śatikā sa-aṣṭā ṣaṣṭiḥ).

Este (eṣaḥ) surgimiento de los cakra-s (cakra-udayaḥ) —que produce bienestar (hita-āvahaḥ) para los adeptos (sādhakānām)— ha sido (por ende) declarado (proktaḥ).

Después de suprimir (niruddhya) las fluctuaciones mentales (mānasīḥ vṛttīḥ), (el yogī) alcanza (āgataḥ) un reposo --en el estado medio-- (viśrāntim) en el cakra --en el mantra-- (cakre). Todo el tiempo (tāvat) este (ayam) surgimiento en el movimiento (de la energía vital tiene lugar) (cāra-udayaḥ hi) mientras (yāvat) (tal movimiento) emerge (desde el corazón y se disuelve en dvādaśānta y emerge desde el dvādaśānta y) (vyutthāya) reposa (en el corazón otra vez) (viśrāmyet)||45-53||

al inicio


 Estrofas 54 a 71

पूर्णे समुदये त्वत्र प्रवेशैकात्म्यनिर्गमाः।
त्रय इत्यत एवोक्तः सिद्धौ मध्योदयो वरः॥५४॥

Pūrṇe samudaye tvatra praveśaikātmyanirgamāḥ|
Traya ityata evoktaḥ siddhau madhyodayo varaḥ||54||

Por lo tanto (atas), en un surgimiento pleno --es decir, en un proceso respiratorio completo-- (pūrṇe samudaye tu atra), se mencionan tres (etapas) (trayaḥ iti atas eva uktaḥ): Inhalación, unidad y exhalación (praveśa-aikātmya-nirgamāḥ). El surgimiento medio (caracterizado por la unidad) (madhya-udayaḥ) es el mejor (varaḥ) con referencia a provocar siddhi o éxito (siddhau)||54||


आद्यन्तोदयनिर्मुक्ता मध्यमोदयसंयुताः।
मन्त्रविद्याचक्रगणाः सिद्धिभाजो भवन्ति हि॥५५॥

मन्त्रचक्रोदयज्ञस्तु विद्याचक्रोदयार्थवित्।
क्षिप्रं सिद्ध्येदिति प्रोक्तं श्रीमद्द्विंशतिके त्रिके॥५६॥

Ādyantodayanirmuktā madhyamodayasaṁyutāḥ|
Mantravidyācakragaṇāḥ siddhibhājo bhavanti hi||55||
Mantracakrodayajñastu vidyācakrodayārthavit|
Kṣipraṁ siddhyediti proktaṁ śrīmaddviṁśatike trike||56||

Se ha dicho (proktam) en el venerable Viṁśatikatrika (śrīmat-viṁśatike trike) que (iti) los grupos de mantra-s, vidyā-s y cakra-s (mantravidyācakragaṇāḥ) desprovistos de inhalación y exhalación (ādi-anta-udaya-nirmuktā) (y) dotados de un surgimiento medio (madhyama-udaya-saṁyutāḥ) tienen siddhi --o sea, producen éxito-- (siddhi-bhājaḥ bhavanti hi).

El que conoce el surgimiento del grupo de mantra-s (mantra-cakra-udaya-jñaḥ tu) (y) que conoce el significado del surgimiento del grupo de vidyā-s (vidyā-cakra-udaya-artha-vit) es exitoso rápidamente (kṣipram siddhyet)||55-56||


द्विस्त्रिश्चतुर्वा मात्राभिर्विद्यां वा चक्रमेव वा।
तत्त्वोदययुतं नित्यं पृथग्भूतं जपेत्सदा॥५७॥

पिण्डाक्षरपदैर्मन्त्रमेकैकं शक्तितत्त्वगम्।
बह्वक्षरस्तु यो मन्त्रो विद्या वा चक्रमेव वा॥५८॥

शक्तिस्थं नैव तं तत्र विभागस्त्वोंनमोऽन्तगः।
अस्मिंस्तत्त्वोदये तस्मादहोरात्रस्त्रिशस्त्रिशः॥५९॥

विभज्यते विभागश्च पुनरेव त्रिशस्त्रिशः।
पूर्वोदये तु विश्रम्य द्वितीयेनोल्लसेद्यदा॥६०॥

विशेच्चार्धार्धिकायोगात्तदोक्तार्धोदयो भवेत्।
यदा पूर्णोदयात्मा तु समः कालस्त्रिके स्फुरेत्॥६१॥

प्रवेशविश्रान्त्युल्लासे स्यात्स्वत्र्यंशोदयस्तदा।
इत्येष कालविभवः प्राण एव प्रतिष्ठितः॥६२॥

स स्पन्दे खे स तच्चित्यां तेनास्यां विश्वनिष्ठितिः।
अतः संवित्प्रतिष्ठानौ यतो विश्वलयोदयौ॥६३॥

शक्त्यन्तेऽध्वनि तत्स्पन्दासङ्ख्याता वास्तवी ततः।
उक्तं श्रीमालिनीतन्त्रे गात्रे यत्रैव कुत्रचित्॥६४॥

विकार उपजायेत तत्तत्त्वं तत्त्वमुत्तमम्।
प्राणे प्रतिष्ठितः कालस्तदाविष्टा च यत्तनुः॥६५॥

देहे प्रतिष्ठितस्यास्य ततो रूपं निरूप्यते।
चित्स्पन्दप्राणवृत्तीनामन्त्या या स्थूलता सुषिः॥६६॥

सा नाडीरूपतामेत्य देहं सन्तानयेदिमम्।
श्रीस्वच्छन्देऽत एवोक्तं यथा पर्णं स्वतन्तुभिः॥६७॥

व्याप्तं तद्वत्तनुर्द्वारद्वारिभावेन नाडिभिः।
पादाङ्गुष्ठादिकोर्ध्वस्थब्रह्मकुण्डलिकान्तगः॥६८॥

कालः समस्तश्चतुरशीतावेवाङ्गुलेष्वितः।
द्वादशान्तावधिं किञ्चित्सूक्ष्मकालस्थितिं विदुः॥६९॥

षण्णवत्यामधः षड्द्विक्रमाच्चाष्टोत्तरं शतम्।
अत्र मध्यमसञ्चारिप्राणोदयलयान्तरे॥७०॥

विश्वे सृष्टिलयास्ते तु चित्रा वाय्वन्तरक्रमात्।
इत्येष सूक्ष्मपरिमर्शनशीलनीयश्चक्रोदयोऽनुभवशास्त्रदृशा मयोक्तः॥७१॥

Dvistriścaturvā mātrābhirvidyāṁ vā cakrameva vā|
Tattvodayayutaṁ nityaṁ pṛthagbhūtaṁ japetsadā||57||
Piṇḍākṣarapadairmantramekaikaṁ śaktitattvagam|
Bahvakṣarastu yo mantro vidyā vā cakrameva vā||58||
Śaktisthaṁ naiva taṁ tatra vibhāgastvoṁnamo'ntagaḥ|
Asmiṁstattvodaye tasmādahorātrastriśastriśaḥ||59||
Vibhajyate vibhāgaśca punareva triśastriśaḥ|
Pūrvodaye tu viśramya dvitīyenollasedyadā||60||
Viśeccārdhārdhikāyogāttadoktārdhodayo bhavet|
Yadā pūrṇodayātmā tu samaḥ kālastrike sphuret||61||
Praveśaviśrāntyullāse syātsvatryaṁśodayastadā|
Ityeṣa kālavibhavaḥ prāṇa eva pratiṣṭhitaḥ||62||
Sa spande khe sa taccityāṁ tenāsyāṁ viśvaniṣṭhitiḥ|
Ataḥ saṁvitpratiṣṭhānau yato viśvalayodayau||63||
Śaktyante'dhvani tatspandāsaṅkhyātā vāstavī tataḥ|
Uktaṁ śrīmālinītantre gātre yatraiva kutracit||64||
Vikāra upajāyeta tattattvaṁ tattvamuttamam|
Prāṇe pratiṣṭhitaḥ kālastadāviṣṭā ca yattanuḥ||65||
Dehe pratiṣṭhitasyāsya tato rūpaṁ nirūpyate|
Citspandaprāṇavṛttīnāmantyā yā sthūlatā suṣiḥ||66||
Sā nāḍīrūpatāmetya dehaṁ santānayedimam|
Śrīsvacchande'ta evoktaṁ yathā parṇaṁ svatantubhiḥ||67||
Vyāptaṁ tadvattanurdvāradvāribhāvena nāḍibhiḥ|
Pādāṅguṣṭhādikordhvasthabrahmakuṇḍalikāntagaḥ||68||
Kālaḥ samastaścaturaśītāvevāṅguleṣvitaḥ|
Dvādaśāntāvadhiṁ kiñcitsūkṣmakālasthitiṁ viduḥ||69||
Ṣaṇṇavatyāmadhaḥ ṣaḍdvikramāccāṣṭottaraṁ śatam|
Atra madhyamasañcāriprāṇodayalayāntare||70||
Viśve sṛṣṭilayāste tu citrā vāyvantarakramāt|
Ityeṣa sūkṣmaparimarśanaśīlanīyaścakrodayo'nubhavaśāstradṛśā mayoktaḥ||71||

(El yogī) debería repetir siempre (japet sadā) (un mantra) con dos, tres o cuatro mātrā-s (dviḥ triḥ catur mātrābhiḥ), o (vā... vā) una vidyā (vidyā) o (vā) un cakra (cakram eva), (o incluso) un único (ekaikam) mantra (mantram) —que reside en la categoría de Śakti— (śakti-tattva-gam), separado de (pṛthak-bhūtam) piṇḍa, sílabas y pada-s (piṇḍa-akṣara-padaiḥ), (pero) constantemente dotado del surgimiento del Principio (Supremo) --es decir, en unidad con el estado medio-- (tattva-udaya-yutam nityam). Pero (tu) un mantra (mantraḥ), o (vā) una vidyā (vidyā) o (vā) un cakra (cakram eva) que (yaḥ) contenga muchas sílabas (bahu-akṣaraḥ) no puede permanecer en Śakti (śakti-stham na eva tam). Ahí --en su caso-- (tatra), la división (vibhāgaḥ tu) (es) Om̐ y namas al final (oṁ-namas-anta-gaḥ).

En este surgimiento del Principio (Supremo) (asmin tattva-udaye), día y noche (ahorātraḥ) se dividen (vibhajyate) por consiguiente (tasmāt) por tres y por tres (triśas triśas), y (ca) cada porción (vibhāgaḥ) nuevamente (punar eva) por tres y por tres (triśas triśas).

Después de alcanzar un reposo (viśramya) en el surgimiento primordial (pūrva-udaye tu), cuando (yadā) (el yogī) exhala (ullaset) por segunda vez (dvitīyena), e (ca) inhala (viśet), entonces (tadā), uniendo las mitades (ardha-ardhika-āyogāt), se produce (bhavet) el surgimiento de la antedicha mitad (ukta-ardha-udayaḥ). Sin embargo (tu), cuando (yadā) el tiempo (kālaḥ) que consiste en un surgimiento pleno (pūrṇa-udaya-ātmā), aparece (sphuret) en los tres (trika), (a saber, cuando el tiempo) está (syāt) en inhalación, reposo y exhalación (praveśa-viśrānti-ullāse), entonces (tadā) (se genera) el surgimiento de un tercio en cada uno de ellos (sva-tri-aṁśa-udayaḥ).

De este modo (iti), este (eṣaḥ) poder del tiempo (kāla-vibhavaḥ) reside (pratiṣṭhitaḥ) en la energía vital (prāṇe) solamente (eva). Ello --la energía vital-- (saḥ) (reside) en Spanda (spande). Ello --el Spanda-- (saḥ) (reside) en el vacío (khe). (Y) ese (vacío) (tad) (reside) en Citi o Conciencia (cityām). A causa de eso (tena), el universo reside en Ella --en Citi o Conciencia-- (asyām viśva-niṣṭhitiḥ).

Debido a esto (atas), puesto que (yatas) la disolución y el surgimiento del universo (viśva-laya-udayau) descansa en la Conciencia (saṁvid-pratiṣṭhānau), consiguientemente (tatas) la (Conciencia) Real (vāstavī) (es) Aquélla cuyas vibraciones (tad-spandā) son innumerables (asaṅkhyātā) en el curso (de la manifestación) que termina en la (categoría) de Śakti (śakti-ante adhvani).

Se ha dicho (uktam) en el venerable Mālinīvijayottaratantra (śrī-mālinī-tantre) que (con relación al) cambio (vikāraḥ) que surge (upajāyeta) en cualquier indriya --es decir, el poder visual, etc.-- (gātre yatra eva kutracid), la Verdad en eso (tad-tattvaṁ) es el Principio Más Alto (tattvam uttamam).

El tiempo (kālaḥ) (está) contenido (pratiṣṭhitaḥ) en la energía vital (prāṇe), y (ca) el cuerpo (yad tanuḥ) es penetrado por esa (energía vital) (tad-āviṣṭā). Por esa razón --o sea, porque la energía vital penetra al cuerpo-- (tatas), (ahora) se describe (nirūpyate) la naturaleza (rūpam) de esta (energía vital) contenida (pratiṣṭhitasya asya) en el cuerpo (dehe).

La condición burda (sthūlatā) final (antyā yā) de los movimientos de la energía vital (que son) las vibraciones de la Conciencia (cit-spanda-prāṇa-vṛttīnām) (es) un tubo (suṣiḥ). Ello --tal tubo-- (sā), asumiendo la forma de un canal sutil (nāḍī-rūpatām etya), conecta todo --lit. hace que se conecte-- (santānayet) este (imam) cuerpo (deham).

Por esta razón (atas eva), se ha dicho (uktam) en el venerable Svacchandatantra (śrī-svacchande): Así como (yathā) una hoja (parṇam) es penetrada (vyāptam) por sus propios filamentos (sva-tantubhiḥ), así (tadvat) el cuerpo (tanuḥ) (es penetrado) por los canales sutiles principales y secundarios (dvāra-dvāri-bhāvena nāḍibhiḥ).

El tiempo (kālaḥ) entero (samastaḥ), desde el dedo gordo del pie hasta Brahmarandhra (en la coronilla) (pādāṅguṣṭha-ādika-ūrdhva-stha-brahma-kuṇḍalikā-anta-gaḥ), (está) aquí (itas) (contenido) en 84 dedos (caturaśītau eva aṅguleṣu). (Los sabios) sabían (viduḥ) que el tiempo permanece un tanto sutilmente (kiñcid-sūkṣma-kāla-sthitim) hasta dvādaśānta --a doce dedos desde Brahmarandhra-- (dvādaśānta-avadhim). (Así,) desde debajo --desde el dedo gordo del pie-- (adhas) (esto equivale a) 96 (dedos) (ṣaṇṇavatyām). (Desde aquí), mediante la adición de una sucesión de doce (dedos) (ṣaṭ-dvi-kramāt ca), (el número final es) 108 (aṣṭa-uttaram śatam).

Las manifestaciones y disoluciones (sṛṣṭi-layāḥ) (están contenidas) en el universo (viśve) que contiene dentro el surgimiento y la disolución de la energía vital que se mueve en medio de este (cuerpo) (atra madhyama-sañcāri-prāṇa-udaya-laya-antare). Sin embargo (tu), ellas --es decir, las manifestaciones y disoluciones-- (te) (son) múltiples (citrāḥ) debido a la sucesión interna de la energía vital (vāyu-antara-kramāt).

Aquí termina (iti) este (eṣaḥ) surgimiento de los cakra-s (cakra-udayaḥ) —a ser cultivados a través de una conciencia sutil (sūkṣma-parimarśana-śīlanīyaḥ)— de los que he hablado (mayā uktaḥ) por medio del punto de vista de la experiencia y de las escrituras (anubhava-śāstra-dṛśā)||57-71||

al inicio

 


 Información Adicional

Gabriel Pradīpaka

Este documento ha sido concebido por Gabriel Pradīpaka, uno de los dos fundadores de este sitio, y guru espiritual versado en idioma Sánscrito y filosofía Trika.

Para mayor información sobre Sánscrito, Yoga y Filosofía India; o si quieres hacerme algún comentario, preguntar algo o corregir algún error, siéntete libre de contactarnos: Ésta es nuestra dirección de correo.



Regresa a 6. 152-252 Top  Sigue leyendo 8. 1-150

Publica tu comentario

Para publicar un comentario, por favor regístrate o ingresa.