Sanskrit & Trika Shaivism (Español-Home)

¡Javascript está deshabilitado! ¡Revisa este enlace!


 Śivamānasapūjā (Shiva Manasa Puja) (castellano)

Adoración mental de Śiva


 Introducción

Gabriel Pradīpaka, otra vez. El autor de esta conocida escritura es Śaṅkarācārya, un maestro vedántico de gran renombre. En esta escritura se describe en detalle una particular técnica de adoración mental de Śiva. La adoración ordinaria que se realiza utilizando objetos externos tales como sahumerios, bandejas, etc. no es tan poderosa como la que se hace usando la propia mente. Una práctica es más poderosa si los instrumentos utilizados para ejecutarla son también más poderosos. Como la mente es mucho más potente que el cuerpo físico, la adoración mental es acordemente mucho más poderosa que la adoración externa... y más barata también. Por eso es que Śaṅkarācārya se tomó el trabajo de describirla en su himno. Sin embargo, este tipo de adoración requiere de una total concentración. Una persona con una mente demasiado distraída no puede practicar la adoración mental de manera apropiada.

Cuando haces adoración mental, lo importante es que puedas experimentar nítidamente los objetos. Si tu mente no está prestando completa atención a la práctica, notarás que toda la escena mental donde estás practicando "mānasapūjā" (adoración mental) se vuelve borrosa, neblinosa. De esta manera, cuando practiques adoración mental, esfuérzate en formar una imagen mental nítida, clara. Si puedes hacer esto, entonces estás practicando mānasapūjā realmente bien, y los frutos de tal práctica llegarán pronto a tus manos.

Este himno se canta generalmente por la noche, después del "Śivamahimnaḥ stotram".

Importante: Todo lo que está entre paréntesis y en cursiva dentro de la traducción ha sido agregado por mí para completar el sentido de una determinada frase u oración. A su vez, todo lo que está entre doble guión (--...--) constituye adicional información aclaratoria también agregada por mí.

al inicio


 Śivamānasapūjā

शिवमानसपूजा
Śivamānasapūjā
-Adoración (pūjā) mental (mānasa) de Śiva (śiva)-

रत्नैः कल्पितमासनं हिमजलैः स्नानं च दिव्याम्बरं नानारत्नविभूषितं मृगमदामोदाङ्कितं चन्दनम्।
जातीचम्पकबिल्वपत्ररचितं पुष्पं च धूपं तथा दीपं देव दयानिधे पशुपते हृत्कल्पितं गृह्यताम्॥१॥

Ratnaiḥ kalpitamāsanaṁ himajalaiḥ snānaṁ ca divyāmbaraṁ nānāratnavibhūṣitaṁ mṛgamadāmodāṅkitaṁ candanam|
Jātīcampakabilvapatraracitaṁ puṣpaṁ ca dhūpaṁ tathā dīpaṁ deva dayānidhe paśupate hṛtkalpitaṁ gṛhyatām||1||

¡Oh Dios (deva), Océano (nidhe) de Misericordia (dayā)!, (he) formado mentalmente (kalpitam) un asiento (āsanam) con joyas (ratnaiḥ), una ablución (snānam) con agua (jalaiḥ) fría (hima), y (ca) divinas (divya) prendas (ambaram) adornadas (vibhūṣitam) con diversas (nānā) gemas (ratna); sándalo (candanam) mezclado --"aṅkita" significa literalmente "marcado, estampado, etc."-- (aṅkitam) con la fragancia (āmoda) del almizcle (mṛgamada); (un arreglo) flor(al) (puṣpam) preparado (racitam) con jazmín (jātī), campaka (campaka) (y) hojas (patra) de bilva (bilva); y (ca) (fino) incienso (dhūpam), así como también (tathā) una (brillante) luz (dīpam), oh Señor (pate) de los seres limitados (paśu). ¡Qué sea aceptado (por Ti) (gṛhyatām) (lo que he) imaginado (kalpitam) en (mi) corazón (hṛd)!||1||


सौवर्णे नवरत्नखण्डरचिते पात्रे घृतं पायसं भक्ष्यं पञ्चविधं पयोदधियुतं रम्भाफलं पानकम्।
शाकानामयुतं जलं रुचिकरं कर्पूरखण्डोज्ज्वलं ताम्बूलं मनसा मया विरचितं भक्त्या प्रभो स्वीकुरु॥२॥

Sauvarṇe navaratnakhaṇḍaracite pātre ghṛtaṁ pāyasaṁ bhakṣyaṁ pañcavidhaṁ payodadhiyutaṁ rambhāphalaṁ pānakam|
Śākānāmayutaṁ jalaṁ rucikaraṁ karpūrakhaṇḍojjvalaṁ tāmbūlaṁ manasā mayā viracitaṁ bhaktyā prabho svīkuru||2||

He formado mentalmente (manasā mayā viracitam), con devoción (bhaktyā), dentro de un tazón (pātre) de oro (sauvarṇe) hecho (racite) con fragmentos (khaṇḍa) de las nueve (nava) joyas (ratna), manteca clarificada (ghṛtam) (y) una oblación de leche, arroz y azúcar (pāyasam) (junto con) las cinco clases (pañcavidham) de comida (bhakṣyam) preparadas (yutam) con leche (payas) y leche coagulada --no solamente "cuajada", ya que el "dadhi" incluye el suero también-- (dadhi); un brebaje (pānakam) de banana(s) (rambhāphalam); una miríada (ayutam) de verduras (śākānām), agua (jalam) agradable (rucikaram); un trozo (khaṇḍa) de ardiente (ujjvalam) alcanfor (karpūra); (y) una hoja de Betel (tāmbūlam). ¡Oh Señor (prabho), toma posesión de (todo esto) (svīkuru)!||2||


छत्रं चामरयोर्युगं व्यजनकं चादर्शकं निर्मलं वीणाभेरिमृदङ्गकाहलकला गीतं च नृत्यं तथा।
साष्टाङ्गं प्रणतिः स्तुतिर्बहुविधा ह्येतत्समस्तं मया सङ्कल्पेन समर्पितं तव विभो पूजां गृहाण प्रभो॥३॥

Chatraṁ cāmarayoryugaṁ vyajanakaṁ cādarśakaṁ nirmalaṁ vīṇābherimṛdaṅgakāhalakalā gītaṁ ca nṛtyaṁ tathā|
Sāṣṭāṅgaṁ praṇatiḥ stutirbahuvidhā hyetatsamastaṁ mayā saṅkalpena samarpitaṁ tava vibho pūjāṁ gṛhāṇa prabho||3||

Un parasol (chatram); un par (yugam) de escobillas --generalmente usadas como abanicos-- (vyajanakam) (hechas con) las colas de dos Yaks (cāmarayoḥ); y (ca) un inmaculado (nirmalam) espejo (ādarśakam); las finas artes (kalāḥ) de "Gīta" --canto-- (gītam) y (ca... tathā) "Nṛtya" --danza-- (nṛtyam), (las cuales son acompañadas por) "vīṇā-s" --una especie de laúd de India-- (vīṇā), timbales (bheri), "mṛdaṅga-s" --un tambor portátil con dos parches-- (mṛdaṅga) (y) grandes tambores (kāhala); una postración (praṇatiḥ) realizada con (sa) los ocho (aṣṭa) miembros --es decir, manos, pecho, frente, rodillas y pies deben tocar el suelo en este tipo de salutación reverencial-- (aṅgam); (e) himnos de alabanza (stutiḥ) de muchas clases (bahuvidhā), por cierto (hi). Mentalmente ofrezco (mayā saṅkalpena samarpitam) todo (samastam) esto (etad) a Ti (tava), ¡oh todo penetrante y poderoso (Dios) (vibho)! ¡Acepta (gṛhāṇa) (mi) adoración (pūjām), oh Señor (prabho)!||3||


आत्मा त्वं गिरिजा मतिः सहचराः प्राणाः शरीरं गृहं पूजा ते विषयोपभोगरचना निद्रा समाधिस्थितिः।
सञ्चारः पदयोः प्रदक्षिणविधिः स्तोत्राणि सर्वा गिरो यद्यत्कर्म करोमि तत्तदखिलं शम्भो तवाराधनम्॥४॥

Ātmā tvaṁ girijā matiḥ sahacarāḥ prāṇāḥ śarīraṁ gṛhaṁ pūjā te viṣayopabhogaracanā nidrā samādhisthitiḥ|
Sañcāraḥ padayoḥ pradakṣiṇavidhiḥ stotrāṇi sarvā giro yadyatkarma karomi tattadakhilaṁ śambho tavārādhanam||4||

(tvam) (eres) el Ser (ātmā) y Girijā --un epíteto de Pārvatī, la esposa de Śiva, que significa "nacida de la montaña"-- (girijā) (es) la inteligencia (matiḥ). Las energías vitales (prāṇāḥ) (son Tus) compañeras (sahacarāḥ). El cuerpo (śarīram) (es Tu) casa (gṛham). La adoración (pūjā) a Ti (te) se prepara (racanā) con los objetos (viṣaya) (denominados) placeres (sensuales) (upabhoga). El sueño (nidrā) (es Tu) estado (sthitiḥ) de Samādhi --es decir, la perfecta concentración u absorción-- (samādhi). (Mi) vagabundeo (sañcāraḥ) (es) la ceremonia (vidhiḥ) de deambular de izquierda a derecha (pradakṣiṇa) (alrededor de Tus) pies (padayoḥ) --este acto se hace generalmente como señal de respeto--. Todas (sarvāḥ) (mis) palabras (giraḥ) (son) himnos de alabanza (a Ti) (stotrāṇi). Cualquier (yad yad) acción (karma) que hago (karomi), todo (akhilam) eso (tad tad) es adoración (ārādhanam) a Ti (tava), oh Śambhu --un epíteto de Śiva, el cual quiere decir "benéfico, benevolente"-- (śambho)||4||


करचरणकृतं वाक्कायजं कर्मजं वा श्रवणनयनजं वा मानसं वापराधम्।
विहितमविहितं वा सर्वमेतत्क्षमस्व जय जय करुणाब्धे श्रीमहादेव शम्भो॥५॥

Karacaraṇakṛtaṁ vākkāyajaṁ karmajaṁ vā śravaṇanayanajaṁ vā mānasaṁ vāparādham|
Vihitamavihitaṁ vā sarvametatkṣamasva jaya jaya karuṇābdhe śrīmahādeva śambho||5||

Perdona (kṣamasva) (cualquier) ofensa (aparādham) cometida (kṛtam) con manos (kara) y pies (caraṇa), o que derive (jam) de habla (vāk) y cuerpo (kāya), o (vā) que provenga (jam) de acciones (karma), o (vā) que proceda (jam) de oídos (śravaṇa) (y) ojos (nayana), o (vā) de la mente (mānasam). (Perdona) las acciones que he hecho (vihitam) o (vā) las que he dejado de hacer (avihitam). (Perdona) todo (sarvam) esto (etad). ¡Victoria (jaya), victoria (jaya), oh Océano (abdhe) de Compasión (karuṇā), oh Venerable (śrī) (y) Gran (mahā) Dios (deva), oh Śambhu --Benevolente, Benéfico-- (śambho)!||5||


इति श्रिमच्छङ्कराचार्यविरचिता शिवमानसपूजा समाप्ता॥
Iti śrīmacchaṅkarācāryaviracitā śivamānasapūjā samāptā||

De este modo (iti) termina (samāptā) la Śivamānasapūjā --la Adoración Mental de Śiva-- (śivamānasapūjā), escrita (viracitā) por el venerable (śrīmad) Śaṅkarācārya (śaṅkarācārya).

al inicio


 Información adicional

Gabriel Pradīpaka

Este documento ha sido concebido por Gabriel Pradīpaka, uno de los dos fundadores de este sitio, y guru espiritual versado en idioma Sánscrito y filosofía Trika.

Para mayor información sobre Sánscrito, Yoga y Filosofía India; o si quieres hacerme algún comentario, preguntar algo o corregir algún error, siéntete libre de contactarnos: Ésta es nuestra dirección de correo.