Sanskrit & Trika Shaivism (Español-Home)

¡Javascript está deshabilitado! ¡Revisa este enlace!


Gurugītā (Gurugita) - Versión corta - Parte 2

Estrofas 61-120


 Importante

Todo lo que está entre paréntesis y en cursiva dentro de la traducción ha sido agregado por mí para completar el sentido de una determinada frase u oración. A su vez, todo lo que está entre doble guión (--...--) constituye adicional información aclaratoria también agregada por mí. Agregaré concisas notas solamente si es indispensable, porque en el comentario sobre la Gurugītā hallarás una detallada explicación de este texto, lo cual incluye posibles traducciones alternativas y cosas similares.

al inicio


 Estrofas 61-70

अग्निशुद्धसमं तात ज्वालापरिचकाधिया।
मन्त्रराजमिमं मन्येऽहर्निशं पातु मृत्युतः॥६१॥

Agniśuddhasamaṁ tāta jvālāparicakādhiyā|
Mantrarājamimaṁ manye'harniśaṁ pātu mṛtyutaḥ||61||

Oh querida (tāta), por medio de (Mi) intelecto (dhiyā) que brilla (paricakā) como una llama (jvālā), considero (manye) (que) este (imam) Rey (rājam) de los Mantra-s (mantra)1 (está totalmente purificado,) al igual que (samam) (el oro) es purificado (śuddha) mediante el fuego (agni). ¡(Qué él), día y noche (ahar-niśam), (nos) proteja (a ambos) (pātu) de la muerte (mṛtyutaḥ)!2||61||

1 Se refiere a la "Gurugītā" en este caso. De todos modos, más adelante declarará que la palabra "Guru" es el Rey de los Mantra-s.
2 En otras palabras, "¡Qué ese Rey de los Mantra-s constantemente nos proteja a ambos de la muerte!". Éste es el significado.


तदेजति तन्नैजति तद्दूरे तत्समीपके।
तदन्तरस्य सर्वस्य तदु सर्वस्य बाह्यतः॥६२॥

Tadejati tannaijati taddūre tatsamīpake|
Tadantarasya sarvasya tadu sarvasya bāhyataḥ||62||

Ese (Guru) (tad...tad) se mueve (ejati) (y) no (na) se mueve (ejati); ese (Guru) (tad... tad) (está) lejos (dūre) (y) cerca (samīpake). Ese (Guru) (tad... tad) (está) dentro (antarasya) de todo (sarvasya) (y) fuera (bāhyataḥ) de todo (sarvasya) verdaderamente (u)||62||


अजोऽहमजरोऽहं चानादिनिधनः स्वयम्।
अविकारश्चिदानन्दा अणीयान्महतो महान्॥६३॥

Ajo'hamajaro'haṁ cānādinidhanaḥ svayam|
Avikāraścidānandā aṇīyānmahato mahān||63||

(El Guru experimenta:) "Yo (aham... aham) (soy) nonato (ajaḥ) y (ca) no estoy sujeto a la vejez (ajaraḥ). Yo mismo (svayam) (estoy) desprovisto (an) de principio (ādi) (y) fin (nidhanaḥ). (Soy) Inmutable (avikāraḥ), Conciencia (cit) (y) Bienaventuranza --ānanda-- (ānandāḥ). (Soy) más diminuto (que lo más diminuto) (aṇīyān) (y más) grande (mahān) que lo más grande (mahataḥ)"||63||


अपूर्वाणां परं नित्यं स्वयञ्ज्योतिर्निरामयम्।
विरजं परमाकाशं ध्रुवमानन्दमव्ययम्॥६४॥

Apūrvāṇāṁ paraṁ nityaṁ svayañjyotirnirāmayam|
Virajaṁ paramākāśaṁ dhruvamānandamavyayam||64||

"(Estoy) más allá (param) de las imprevistas consecuencias de las acciones (apūrvāṇām). (Soy) eterno (nityam), autoluminoso (svayam-jyotis), no contaminado y libre de la enfermedad (nirāmayam). (Soy) puro (virajam) (y) el Éter (ākāśam) Supremo (parama). (Soy) inmóvil (dhruvam), imperecedero (avyayam) (y) la Bienaventuranza (Misma) (ānandam)"||64||


श्रुतिः प्रत्यक्षमैतिह्यमनुमानश्चतुष्टयम्।
यस्य चात्मतपो वेद देशिकं च सदा स्मरन्॥६५॥

Śrutiḥ pratyakṣamaitihyamanumānaścatuṣṭayam|
Yasya cātmatapo veda deśikaṁ ca sadā smaran||65||

Y (ca) (un ser que) siempre (ca sadā) recuerda (smaran) al Guru (deśikam) conoce (veda) Su --es decir, del Guru-- (yasya) Calor --Fuego o Poder-- (tapas) espiritual (ātma) (a través de) los cuatro (medios para adquirir conocimiento) (catuṣṭayam), (tales como) Śruti (śrutiḥ)1, percepción directa (pratyakṣam), instrucción tradicional (aitihyam) (e) inferencia (anumānaḥ)||65||

1 Aunque Śruti es comúnmente un epíteto de los Veda-s en general, en realidad consiste en las porciones Mantra y Brāhmaṇa de los Veda-s. Para más información, lee esto en "Primeros Pasos (2)".


मननं यद्भवं कार्यं तद्वदामि महामते।
साधुत्वं च मया दृष्ट्वा त्वयि तिष्ठति साम्प्रतम्॥६६॥

Mananaṁ yadbhavaṁ kāryaṁ tadvadāmi mahāmate|
Sādhutvaṁ ca mayā dṛṣṭvā tvayi tiṣṭhati sāmpratam||66||

(En cuanto a) la contemplación (mananam) que se ha de llevar a cabo (kāryam) con relación (bhavam) a Él (yad), oh poseedora de gran (mahā) inteligencia (mate), voy a hablar (vadāmi) sobre ello (tad) (ahora, porque) he visto (mayā dṛṣṭvā) que la rectitud (sādhutvam) está (tiṣṭhati) en Ti (mayi) al presente (sāmpratam), en verdad (ca)||66||


अखण्डमण्डलाकारं व्याप्तं येन चराचरम्।
तत्पदं दर्शितं येन तस्मै श्रीगुरवे नमः॥६७॥

Akhaṇḍamaṇḍalākāraṁ vyāptaṁ yena carācaram|
Tatpadaṁ darśitaṁ yena tasmai śrīgurave namaḥ||67||

Salutación (namas) a ese (tasmai) venerable (śrī) Guru (gurave) que (yena) muestra (darśitam) ese (tad) Estado (padam) que (yena) penetra (vyāptam) toda (akhaṇḍa) la forma (ākāram) de la esfera --el universo entero-- (maṇḍala) (que consiste en entidades) móviles (cara) (e) inmóviles (acaram) --o sea, animadas e inanimadas--||67||


सर्वश्रुतिशिरोरत्नविराजितपदाम्बुजः।
वेदान्ताम्बुजसूर्यो यस्तस्मै श्रीगुरवे नमः॥६८॥

Sarvaśrutiśiroratnavirājitapadāmbujaḥ|
Vedāntāmbujasūryo yastasmai śrīgurave namaḥ||68||

Salutación (namas) a ese (tasmai) venerable (śrī) Guru (gurave) que (yaḥ) es un sol (sūryaḥ) para el loto (ambuja) (denominado) Vedānta (vedānta) (y) cuyos espléndidos (virājita) pies de loto (pada-ambujaḥ) son las principales (śiras) joyas (del conocimiento) (ratna) de toda (sarva) la Śruti (śruti)1||68||

1 El término "Śruti" significa aquí los cuatro Veda-s en su totalidad. De cualquier manera, técnicamente hablando, la Śruti solamente incluye las porciones Mantra y Brāhmaṇa de los Veda-s (Ver nota bajo la estrofa 65). Explico lo que son esas principales joyas en el comentario.


यस्य स्मरणमात्रेण ज्ञानमुत्पद्यते स्वयम्।
य एव सर्वसम्प्राप्तिस्तस्मै श्रीगुरवे नमः॥६९॥

Yasya smaraṇamātreṇa jñānamutpadyate svayam|
Ya eva sarvasamprāptistasmai śrīgurave namaḥ||69||

Salutación (namas) a ese (tasmai) venerable (śrī) Guru (gurave) que (yaḥ) es (la encarnación) de todos (sarva) los logros (samprāptiḥ), sin duda (eva), (y) por cuya (yasya) mera (mātreṇa) remembranza (smaraṇa) el Conocimiento (jñānam) brota (utpadyate) por Sí Mismo (svayam)||69||


चैतन्यं शाश्वतं शान्तं व्योमातीतं निरञ्जनम्।
नादबिन्दुकलातीतं तस्मै श्रीगुरवे नमः॥७०॥

Caitanyaṁ śāśvataṁ śāntaṁ vyomātītaṁ nirañjanam|
Nādabindukalātītaṁ tasmai śrīgurave namaḥ||70||

Salutación (namas) a ese (tasmai) venerable (śrī) Guru (gurave) (que es) la Conciencia Absoluta (caitanyam), la cual es eterna (śāśvatam), pacífica (śāntam), inmaculada (nirañjanam) (y que está) más allá (atītam... atītam) de Cielo (vyoma), Nāda (nāda), Bindu (bindu) (y) Kalā (kalā)||70||

al inicio


 Estrofas 71-80

स्थावरं जङ्गमं चैव तथा चैव चराचरम्।
व्याप्तं येन जगत्सर्वं तस्मै श्रीगुरवे नमः॥७१॥

Sthāvaraṁ jaṅgamaṁ caiva tathā caiva carācaram|
Vyāptaṁ yena jagatsarvaṁ tasmai śrīgurave namaḥ||71||

Salutación (namas) a ese (tasmai) venerable (śrī) Guru (gurave) que (yena) penetra (vyāptam) al mundo (jagat) entero (sarvam), (el cual se compone de entidades) inmóviles (sthāvaram) y (ca eva) móviles (jaṅgamam), y (ca eva) acordemente (tathā) inanimadas (acaram) (y) animadas (cara)1||71||

1 En otras palabras, esas entidades son inmóviles/inanimadas y móviles/animadas.


ज्ञानशक्तिसमारूढस्तत्त्वमालाविभूषितः।
भुक्तिमुक्तिप्रदाता यस्तस्मै श्रीगुरवे नमः॥७२॥

Jñānaśaktisamārūḍhastattvamālāvibhūṣitaḥ|
Bhuktimuktipradātā yastasmai śrīgurave namaḥ||72||

Salutación (namas) a ese (tasmai) venerable (śrī) Guru (gurave) que (yaḥ) da (pradātā) disfrute (mundano) (bhukti) (y) Liberación (mukti). (Salutación a ese venerable Guru que) está completamente establecido (samārūḍhaḥ) en el Poder (śakti) del Conocimiento (jñāna) (y que) está adornado (vibhūṣitaḥ) con la guirnalda (mālā) de los principios o categorías de la Creación (tattva)||72||


अनेकजन्मसम्प्राप्तसर्वकर्मविदाहिने।
स्वात्मज्ञानप्रभावेण तस्मै श्रीगुरवे नमः॥७३॥

Anekajanmasamprāptasarvakarmavidāhine|
Svātmajñānaprabhāveṇa tasmai śrīgurave namaḥ||73||

Salutación (namas) a ese (tasmai) venerable (śrī) Guru (gurave) (que), por medio (prabhāveṇa) del Conocimiento (jñāna) acerca del propio (sva) Ser (ātma), quema (vidāhine) todos (sarva) los karma-s (karma) que se han adquirido (samprāpta) en muchos (aneka) nacimientos (janma)||73||


न गुरोरधिकं तत्त्वं न गुरोरधिकं तपः।
तत्त्वं ज्ञानात्परं नास्ति तस्मै श्रीगुरवे नमः॥७४॥

Na guroradhikaṁ tattvaṁ na guroradhikaṁ tapaḥ|
Tattvaṁ jñānātparaṁ nāsti tasmai śrīgurave namaḥ||74||

No hay ningún (na) Principio o Realidad (tattvam) superior (adhikam) al Guru (guroḥ); no hay ningún (na) Calor --poder espiritual-- (tapas) superior (adhikam) al Guru (guroḥ)1; no hay ninguna (na asti) Verdad (tattvam) más elevada (param) que el Conocimiento (jñānāt). Salutación (namas) a ese (tasmai) venerable (śrī) Guru (gurave)||74||

1 Si "tapas" significase "austeridad" (tal como esta palabra se interpreta comúnmente), la frase no tendría ningún sentido ("no hay ninguna austeridad superior al Guru"), excepto que se agregue "sevāyāḥ" (caso Ablativo de "sevā" o servicio), es decir "na gurusevāyā adhikaṁ tapaḥ" - "no hay ninguna (na) austeridad (tapas) superior (adhikam) al servicio (sevāyāḥ) al Guru (guru)". Por supuesto, con el agregado de "sevāyāḥ" se arruina la métrica en el proceso. Pero quizás el autor quiso decir esto y tuvo que simplificar la frase para satisfacer los requisitos de la métrica. Bien, estudiaré este complejo tema en profundidad dentro del comentario. Mientras tanto tengo que traducir lo que el autor está diciendo "literalmente", tú sabes.


मन्नाथः श्रीजगन्नाथो मद्गुरुस्त्रिजगद्गुरुः।
ममात्मा सर्वभूतात्मा तस्मै श्रीगुरवे नमः॥७५॥

Mannāthaḥ śrījagannātho madgurustrijagadguruḥ|
Mamātmā sarvabhūtātmā tasmai śrīgurave namaḥ||75||

Mi (mat) Señor (nāthaḥ) (es) el sagrado (śrī) Señor (nāthaḥ) del universo (jagat); Mi (mat) Guru (guruḥ) (es) el Guru (guruḥ) de los tres (tri) mundos --cielo, tierra e infierno-- (jagat); Mi (mama) Ser (ātmā) (es) el Ser (ātmā) de todos (sarva) los seres (bhūta). Salutación (namas) a ese (tasmai) venerable (śrī) Guru (gurave)||75||


ध्यानमूलं गुरोर्मूर्तिः पूजामूलं गुरोः पदम्।
मन्त्रमूलं गुरोर्वाक्यं मोक्षमूलं गुरोः कृपा॥७६॥

Dhyānamūlaṁ gurormūrtiḥ pūjāmūlaṁ guroḥ padam|
Mantramūlaṁ gurorvākyaṁ mokṣamūlaṁ guroḥ kṛpā||76||

La raíz (mūlam) de la meditación (dhyāna) (es) la forma (mūrtiḥ) del Guru (guru); la raíz (mūlam) de la adoración (pūjā) (son) los pies (padam) del Guru (guroḥ); la raíz (mūlam) del Mantra (mantra) (son) las palabras (vākyam) del Guru (guroḥ); (y) la raíz (mūlam) de la Liberación (mokṣa) (es) la compasión (kṛpā) del Guru (guroḥ)||76||


गुरुरादिरनादिश्च गुरुः परमदैवतम्।
गुरोः परतरं नास्ति तस्मै श्रीगुरवे नमः॥७७॥

Gururādiranādiśca guruḥ paramadaivatam|
Guroḥ parataraṁ nāsti tasmai śrīgurave namaḥ||77||

El Guru (guruḥ) (es) el comienzo (ādiḥ) pero (ca) Él no tiene comienzo (anādiḥ). El Guru (guruḥ) (es) la suprema (parama) Deidad (daivatam). No hay nada (na asti) más alto (parataram) que el Guru (guroḥ). Salutación (namas) a ese (tasmai) venerable (śrī) Guru (gurave)||77||


सप्तसागरपर्यन्ततीर्थस्नानादिकं फलम्।
गुरोरङ्घ्रिपयोबिन्दुसहस्रांशे न दुर्लभम्॥७८॥

Saptasāgaraparyantatīrthasnānādikaṁ phalam|
Guroraṅghripayobindusahasrāṁśe na durlabham||78||

El fruto (phalam) (que se adquiere) bañándose (snāna) en los lugares de peregrinación (tīrtha) (o incluso) hasta (paryanta) en los siete (sapta) mares (sāgara), etc. (ādikam), no es (na) difícil de obtener (durlabham) (si uno se baña) en la milésima (sahasra) parte (aṁśe) de una gota (bindu) de agua (payaḥ) de los pies (aṅghri) del Guru (guroḥ)||78||


हरौ रुष्टे गुरुस्त्राता गुरौ रुष्टे न कश्चन।
तस्मात्सर्वप्रयत्नेन श्रीगुरुं शरणं व्रजेत्॥७९॥

Harau ruṣṭe gurustrātā gurau ruṣṭe na kaścana|
Tasmātsarvaprayatnena śrīguruṁ śaraṇaṁ vrajet||79||

Cuando Hari --un epíteto del Señor Viṣṇu-- (harau) está irritado (ruṣṭe), el Guru (guruḥ) (es) el protector (trātā). (Sin embargo,) cuando el Guru (gurau) está irritado (ruṣṭe), nadie (es el protector) (na kaścana). Por lo tanto (tasmāt), con todo (sarva) (el propio) esfuerzo (prayatnena), uno debería tomar (vrajet) refugio (śaraṇam) en el venerable (śrī) Guru (gurum)||79||


गुरुरेव जगत्सर्वं ब्रह्मविष्णुशिवात्मकम्।
गुरोः परतरं नास्ति तस्मात्सम्पूजयेद्गुरुम्॥८०॥

Gurureva jagatsarvaṁ brahmaviṣṇuśivātmakam|
Guroḥ parataraṁ nāsti tasmātsampūjayedgurum||80||

El Guru (guruḥ) (es) verdaderamente (eva) todo (sarvam) el universo (jagat) formado (ātmakam) por (los dioses) Brahmā (brahma), Viṣṇu (viṣṇu) (y) Śiva (śiva). No hay nada (na asti) más alto (parataram) que el Guru (guroḥ). Por esa razón (tasmāt), uno debería adorar (sampūjayet) al Guru (gurum)||80||

al inicio


 Estrofas 81-90

ज्ञानं विज्ञानसहितं लभ्यते गुरुभक्तितः।
गुरोः परतरं नास्ति ध्येयोऽसौ गुरुमार्गिभिः॥८१॥

Jñānaṁ vijñānasahitaṁ labhyate gurubhaktitaḥ|
Guroḥ parataraṁ nāsti dhyeyo'sau gurumārgibhiḥ||81||

A través de la devoción (bhaktitaḥ) al Guru (guru), se obtiene (labhyate) Jñāna o Conocimiento (jñānam) conjuntamente con (sahitam) Vijñāna o Comprensión (vijñānam). No hay nada (na asti) más alto (parataram) que el Guru (guroḥ). Él (asau) debe ser el objeto de meditación (dhyeyaḥ) de los que transitan por el sendero (mārgibhiḥ) del Guru (guru)||81||


यस्मात्परतरं नास्ति नेति नेतीति वै श्रुतिः।
मनसा वचसा चैव नित्यमाराधयेद्गुरुम्॥८२॥

Yasmātparataraṁ nāsti neti netīti vai śrutiḥ|
Manasā vacasā caiva nityamārādhayedgurum||82||

No hay nada (na asti) más alto (parataram) que Él (yasmāt). Según la Śruti --Ver nota bajo la estrofa 65-- (iti... śrutiḥ) por cierto (vai), (al Guru se lo describe como) "no (na) (es) así (iti), no (na) (es) así (iti)". (De este modo,) uno debería adorar (ārādhayet) siempre (nityam) al Guru (gurum) con mente (manasā) y (ca eva) habla (vacasā)||82||


गुरोः कृपाप्रसादेन ब्रह्मविष्णुसदाशिवाः।
समर्थाः प्रभवादौ च केवलं गुरुसेवया॥८३॥

Guroḥ kṛpāprasādena brahmaviṣṇusadāśivāḥ|
Samarthāḥ prabhavādau ca kevalaṁ gurusevayā||83||

Mediante el compasivo (kṛpā) favor (prasādena) del Guru (guroḥ), Brahmā (brahma), Viṣṇu (viṣṇu) (y) Sadāśiva (sadāśivāḥ) son capaces (samarthāḥ) de crear (prabhava), etc. (ādau) únicamente (ca kevalam) a través del servicio (sevayā) al Guru (guru)||83||


देवकिन्नरगन्धर्वाः पितरो यक्षचारणाः।
मुनयोऽपि न जानन्ति गुरुशुश्रूषणे विधिम्॥८४॥

Devakinnaragandharvāḥ pitaro yakṣacāraṇāḥ|
Munayo'api na jānanti guruśuśrūṣaṇe vidhim||84||

Dioses (deva), Kinnara-s (kinnara) (y) Gandharva-s (gandharvāḥ) --dos tipos de músicos celestiales--, Antepasados (pitaraḥ), Yakṣa-s (yakṣa) (y) Cāraṇa-s --otras dos clases de seres sobrenaturales-- (cāraṇāḥ), (e) incluso (api) Muni-s --Sabios-- (munayaḥ), no (na) conocen (jānanti) el método (vidhim) para obedecer y servir (śuśrūṣaṇe) al Guru (guru)||84||


महाहङ्कारगर्वेण तपोविद्याबलान्विताः।
संसारकुहरावर्ते घटयन्त्रे यथा घटाः॥८५॥

Mahāhaṅkāragarveṇa tapovidyābalānvitāḥ|
Saṁsārakuharāvarte ghaṭayantre yathā ghaṭāḥ||85||

Debido a (su) gigantesco (mahā) egoísmo (ahaṅkāra) (y) orgullo (garveṇa), los que están dotados (anvitāḥ) de la fuerza (bala) de la austeridad (tapas) (y del) conocimiento (vidyā) (continúan girando) en el remolino (āvarte) del hoyo (kuhara) del Saṁsāra o Trasmigración (saṁsāra), así como (yathā) las vasijas (ghaṭāḥ) (siguen rotando) en el torno del alfarero (ghaṭayantre)||85||


न मुक्ता देवगन्धर्वाः पितरो यक्षकिन्नराः।
ऋषयः सर्वसिद्धाश्च गुरुसेवापराङ्मुखाः॥८६॥

Na muktā devagandharvāḥ pitaro yakṣakinnarāḥ|
Ṛṣayaḥ sarvasiddhāśca gurusevāparāṅmukhāḥ||86||

Dioses (deva), Gandharva-s (gandharvāḥ), Antepasados (pitaraḥ), Yakṣa-s (yakṣa), Kinnara-s (kinnarāḥ), Videntes (ṛṣayaḥ) y (ca) todos (sarva) los Siddha-s (siddhāḥ) no (na) alcanzan Liberación --lit. "liberados"-- (muktāḥ) (si son) hostiles (parāṅmukhāḥ) a la Gurusevā --servicio al Guru-- (guru-sevā)||86||


ध्यानं शृणु महादेवि सर्वानन्दप्रदायकम्।
सर्वसौख्यकरं नित्यं भुक्तिमुक्तिविधायकम्॥८७॥

Dhyānaṁ śṛṇu mahādevi sarvānandapradāyakam|
Sarvasaukhyakaraṁ nityaṁ bhuktimuktividhāyakam||87||

Oh Gran (mahā) Diosa (devi), escucha (śṛṇu) la meditación (dhyānam) que otorga (pradāyakam) toda (sarva) bienaventuranza (ānanda), que produce (karam) toda (sarva) felicidad (saukhya) (y que) siempre (nityam) concede (vidhāyakam) disfrute (mundano) (bhukti) (y) Liberación (mukti)||87||


श्रीमत्परब्रह्म गुरुं स्मरामि श्रिमत्परब्रह्म गुरुं वदामि।
श्रीमत्परब्रह्म गुरुं नमामि श्रीमत्परब्रह्म गुरुं भजामि॥८८॥

Śrīmatparabrahma guruṁ smarāmi śrimatparabrahma guruṁ vadāmi|
Śrīmatparabrahma guruṁ namāmi śrīmatparabrahma guruṁ bhajāmi||88||

Recuerdo (smarāmi) al Guru (gurum) que es el venerable (śrīmat) Parabrahma --la Más Alta Realidad-- (para-brahma), hablo (vadāmi) acerca del Guru (gurum) que es el venerable (śrīmat) Parabrahma (para-brahma), me inclino (namāmi) ante el Guru (gurum) que es el venerable (śrīmat) Parabrahma (para-brahma), adoro (bhajāmi) al Guru (gurum) que es el venerable (śrīmat) Parabrahma (para-brahma)||88||


ब्रह्मानन्दं परमसुखदं केवलं ज्ञानमूर्तिं द्वन्द्वातीतं गगनसदृशं तत्त्वमस्यादिलक्ष्यम्।
एकं नित्यं विमलमचलं सर्वधीसाक्षिभूतं भावातीतं त्रिगुणरहितं सद्गुरुं तं नमामि॥८९॥

Brahmānandaṁ paramasukhadaṁ kevalaṁ jñānamūrtiṁ
dvandvātītaṁ gaganasadṛśaṁ tattvamasyādilakṣyam|
Ekaṁ nityaṁ vimalamacalaṁ sarvadhīsākṣibhūtaṁ
bhāvātītaṁ triguṇarahitaṁ sadguruṁ taṁ namāmi||89||

Me inclino (namāmi) ante ese (tam) verdadero (sat) Guru (gurum) (que) es la Bienaventuranza (ānandam) del Absoluto (brahma), (que) da (dam) el supremo (parama) Deleite (sukha), (que) es el Único (que existe) (kevalam) (y) la (mismísima) forma (mūrtim) del Conocimiento (jñāna). (Me inclino ante ese verdadero Guru que) está más allá (atītam) de los pares de opuestos (dvandva) (y) es como (sadṛśam) el cielo (gagana), (y que) es el que está siendo denotado (lakṣyam) (en los Mahāvākya-s o Grandes Afirmaciones de las Upaniṣad-s tales como) "Tú (tvam) eres (asi) Eso (tad)", etc. (ādi). (Me inclino ante ese verdadero Guru que) es Uno (ekam), perpetuo (nityam), sin mancha (vimalam), inmóvil (acalam), (y que) es (bhūtam) el Testigo (sākṣi) de todos (sarva) los pensamientos (dhī). (Me inclino ante ese verdadero Guru que) está más allá (atītam) de los estados mentales y corporales (bhāva), (y que) carece (rahitam) de los tres (tri) Guṇa-s --modalidades de Prakṛti-- (guṇa)||89||


नित्यं शुद्धं निराभासं निराकारं निरञ्जनम्।
नित्यबोधं चिदानन्दं गुरुं ब्रह्म नमाम्यहम्॥९०॥

Nityaṁ śuddhaṁ nirābhāsaṁ nirākāraṁ nirañjanam|
Nityabodhaṁ cidānandaṁ guruṁ brahma namāmyaham||90||

Yo (aham) me inclino (namāmi) ante el Guru (gurum) (que) es Brahma --el Absoluto-- (brahma), sempiterno (nityam), puro (śuddham), desprovisto (nis) de ābhāsa-s o destellantes manifestaciones (ābhāsam)1, sin forma (nis-ākāram), inmaculado (nirañjanam), Conocimiento (bodham) eterno (nityam), (y que) es Conciencia (cit) (y) Bienaventuranza (ānandam)||90||

1 Los ābhāsa-s son las destellantes manifestaciones que hacen aparecer al universo. De hecho, el universo entero es a menudo descripto como un destello creativo que emana desde el Señor. Puesto que el término "nirābhāsa" también quiere decir "desprovisto de apariencia falaz", esta traducción es válida también.

al inicio


 Estrofas 91-100

हृदम्बुजे कर्णिकमध्यसंस्थे सिंहासने संस्थितदिव्यमूर्तिम्।
ध्यायेद्गुरुं चन्द्रकलाप्रकाशं चित्पुस्तकाभीष्टवरं दधानम्॥९१॥

Hṛdambuje karṇikamadhyasaṁsthe siṁhāsane saṁsthitadivyamūrtim|
Dhyāyedguruṁ candrakalāprakāśaṁ citpustakābhīṣṭavaraṁ dadhānam||91||

Uno debería meditar (dhyāyet) en el Guru (guru) (cuya) divina (divya) forma (mūrtim) está (saṁsthita) sobre el trono (simha-āsane) que se localiza (saṁsthe) en el centro (madhya) del pericarpio (karṇika) del loto --ambuja-- (ambuje) del corazón (hṛt); (que) tiene la apariencia (prakāśam) de la luna creciente (candra-kalā), (que) sostiene (dadhānam) el libro (pustaka) de la Conciencia (cit) (y) asume (dadhānam) (la mudrā o sello que concede) la dádiva (varam) deseada (abhīṣṭa)||91||


श्वेताम्बरं श्वेतविलेपपुष्पं मुक्ताविभूषं मुदितं द्विनेत्रम्।
वामाङ्कपीठस्थितदिव्यशक्तिं मन्दस्मितं सान्द्रकृपानिधानम्॥९२॥

Śvetāmbaraṁ śvetavilepapuṣpaṁ muktāvibhūṣaṁ muditaṁ dvinetram|
Vāmāṅkapīṭhasthitadivyaśaktiṁ mandasmitaṁ sāndrakṛpānidhānam||92||

(Uno debería meditar en) el (que está vestido) con blancas (śveta) prendas (ambaram), (que) tiene blancas (śveta) flores (puṣpam) (y blanco) ungüento (vilepa). (Uno debería meditar en) el Dichoso (muditam) de dos ojos (dvi-netram) (que) está adornado (vibhūṣam) con perlas (muktā). (Uno debería meditar en el que) tiene a la divina (divya) Śakti o Poder (śaktim) sentada (pīṭha-sthita) sobre el lado (aṅka) izquierdo (de Su cuerpo) (vāma). (Uno debería meditar en el que) tiene una sonrisa (smitam) gentil (manda) (y) es un tesoro (nidhānam) repleto (sāndra) de compasión (kṛpā)||92||


आनन्दमानन्दकरं प्रसन्नं ज्ञानस्वरूपं निजबोधयुक्तम्।
योगीन्द्रमीड्यं भवरोगवैद्यं श्रीमद्गुरुं नित्यमहं नमामि॥९३॥

Ānandamānandakaraṁ prasannaṁ jñānasvarūpaṁ nijabodhayuktam|
Yogīndramīḍyaṁ bhavarogavaidyaṁ śrīmadguruṁ nityamahaṁ namāmi||93||

Yo (aham) me inclino (namāmi) ante el eterno (nityam) (y) venerable (śrīmat) Guru (gurum) (que) es Bienaventuranza (ānandam) (y) produce (karam) Bienaventuranza (ānanda), (que) es plácido y favorable (prasannam), (cuya) naturaleza (sva-rūpam) es el Conocimiento (jñānam) (y que) está absorto (yuktam) en Su propia (nija) Sabiduría o Entendimiento (bodha). (Me inclino ante el eterno y venerable Guru que) es el principal (indram) entre los Yogī-s (yogi), digno de alabanza (īḍyam) (y) un médico (vaidyam) para la enfermedad (roga) (llamada) existencia transmigratoria (bhava)||93||


यस्मिन्सृष्टिस्थितिध्वंसनिग्रहानुग्रहात्मकम्।
कृत्यं पञ्चविधं शश्वद्भासते तं नमाम्यहम्॥९४॥

Yasminsṛṣṭisthitidhvaṁsanigrahānugrahātmakam|
Kṛtyaṁ pañcavidhaṁ śaśvadbhāsate taṁ namāmyaham||94||

Yo (aham) me inclino (namāmi) ante Ése (tam) en quien (yasmin) constantemente (śaśvat) aparece como un destello (bhāsate) el quíntuple (pañcavidham) acto (kṛtyam) que consiste (ātmakam) en manifestación (sṛṣṭi), sostenimiento (sthiti), disolución (dhvaṁsa), confinamiento (nigraha) (y) gracia (anugraha)||94||


प्रातः शिरसि शुक्लाब्जे द्विनेत्रं द्विभुजं गुरुम्।
वराभययुतं शान्तं स्मरेत्तं नामपूर्वकम्॥९५॥

Prātaḥ śirasi śuklābje dvinetraṁ dvibhujaṁ gurum|
Varābhayayutaṁ śāntaṁ smarettaṁ nāmapūrvakam||95||

Temprano en la mañana (prātar), antes (pūrvakam) (de repetir el divino) Nombre (nāma), uno debería recordar (smaret) a ese (tam) pacífico (śāntam) Guru (gurum) de dos ojos (dvi-netram) (y) dos brazos (dvi-bhujam) (que está ubicado) en el loto (abje) blanco (śukla) de la cabeza (śirasi) (y) está dotado (yutam) de (las mudrā-s o sellos que conceden) dádivas (vara) (así como) ausencia de miedo (abhaya)||95||


न गुरोरधिकं न गुरोरधिकं न गुरोरधिकं न गुरोरधिकम्।
शिवशासनतः शिवशासनतः शिवशासनतः शिवशासनतः॥९६॥

Na guroradhikaṁ na guroradhikaṁ na guroradhikaṁ na guroradhikam|
Śivaśāsanataḥ śivaśāsanataḥ śivaśāsanataḥ śivaśāsanataḥ||96||

¡No hay nada (na) superior (adhikam) al Guru (guroḥ) según la enseñanza (śāsanataḥ) de Śiva (śiva), no hay nada (na) superior (adhikam) al Guru (guroḥ) según la enseñanza (śāsanataḥ) de Śiva (śiva), no hay nada (na) superior (adhikam) al Guru (guroḥ) según la enseñanza (śāsanataḥ) de Śiva (śiva), no hay nada (na) superior (adhikam) al Guru (guroḥ) según la enseñanza (śāsanataḥ) de Śiva (śiva)!||96||


इदमेव शिवं त्विदमेव शिवं त्विदमेव शिवं त्विदमेव शिवम्।
मम शासनतो मम शासनतो मम शासनतो मम शासनतः॥९७॥

Idameva śivaṁ tvidameva śivaṁ tvidameva śivaṁ tvidameva śivam|
Mama śāsanato mama śāsanato mama śāsanato mama śāsanataḥ||97||

Esto (idam eva) (es) Śiva (śivam) según Mi (mama) enseñanza --śāsana1-- (śāsanataḥ), esto (idam eva) (es) Śiva (śivam) en verdad (tu) según Mi (mama) enseñanza --śāsana-- (śāsanataḥ), esto (idam eva) (es) Śiva (śivam) en verdad (tu) según Mi (mama) enseñanza --śāsana-- (śāsanataḥ), esto (idam eva) (es) Śiva (śivam) en verdad (tu) según Mi (mama) enseñanza --śāsana-- (śāsanataḥ)||97||

1 La traducción "mandato" es también válida en este contexto. Además, cuando Śiva dice "idam" (esto), está hablando del "universo" aquí.


एवंविधं गुरुं ध्यात्वा ज्ञानमुत्पद्यते स्वयम्।
तत्सद्गुरुप्रसादेन मुक्तोऽहमिति भावयेत्॥९८॥

Evaṁvidhaṁ guruṁ dhyātvā jñānamutpadyate svayam|
Tatsadguruprasādena mukto'hamiti bhāvayet||98||

Tras meditar (dhyātvā) así (evam-vidham) en el Guru (gurum), el Conocimiento (jñānam) emerge (utpadyate) por Sí Mismo (svayam). Por consiguiente (tad), uno debería pensar (bhāvayet) (de esta manera): "Yo (aham) (estoy) emancipado (muktaḥ) por el favor (prasādena) del verdadero (sat) Guru (guru)"||98||


गुरुदर्शितमार्गेण मनःशुद्धिं तु कारयेत्।
अनित्यं खण्डयेत्सर्वं यत्किञ्चिदात्मगोचरम्॥९९॥

Gurudarśitamārgeṇa manaḥśuddhiṁ tu kārayet|
Anityaṁ khaṇḍayetsarvaṁ yatkiñcidātmagocaram||99||

Uno debería ciertamente llevar a cabo (tu... kārayet) la purificación (śuddhim) de (su) mente (manas) a través de la senda (mārgeṇa) mostrada (darśita) por el Guru (guru). Uno debería quitar (khaṇḍayet)1 toda (sarvam) (cosa) transitoria (anityam), cualquiera sea (yad-kiñcid), (que) esté al alcance (gocaram) del Ser (ātma)2||99||

1 En el sentido de "uno debería dejar a un lado".
2 En otras palabras, "toda cosa transitoria, cualquiera sea, que sea perceptible por el Ser".


ज्ञेयं सर्वस्वरूपं च ज्ञानं च मन उच्यते।
ज्ञानं ज्ञेयसमं कुर्यान्नान्यः पन्था द्वितीयकः॥१००॥

Jñeyaṁ sarvasvarūpaṁ ca jñānaṁ ca mana ucyate|
Jñānaṁ jñeyasamaṁ kuryānnānyaḥ panthā dvitīyakaḥ||100||

Se dice (ucyate) que la naturaleza esencial (sva-rūpam) de todo (en este universo) (sarva) debe conocerse (jñeyam) y (ca) que el conocimiento (jñānam) (es) en realidad (ca) la mente (manas). Uno debería considerar (kuryāt) al conocimiento (jñānam) como siendo idéntico (samam) a lo conocible (jñeya). (Aparte de éste,) no existe (na anyaḥ) un segundo (dvitīyakaḥ) camino o vía (panthāḥ) (para alcanzar Liberación final)||100||

al inicio


 Estrofas 101-110

एवं श्रुत्वा महादेवि गुरुनिन्दां करोति यः।
स याति नरकं घोरं यावच्चन्द्रदिवाकरौ॥१०१॥

Evaṁ śrutvā mahādevi gurunindāṁ karoti yaḥ|
Sa yāti narakaṁ ghoraṁ yāvaccandradivākarau||101||

Después de haber oído (śrutvā) así (evam), oh Gran (mahā) Diosa (devi), el (saḥ) que (yaḥ) censure y difame (nindām karoti) al Guru (guru) va (yāti) al terrible (ghoram) infierno (narakam), (y permanecerá allí) mientras (duren) (yāvat) la luna (candra) (y) el sol --divākara-- (divākarau)||101||


यावत्कल्पान्तको देहस्तावदेव गुरुं स्मरेत्।
गुरुलोपो न कर्तव्यः स्वच्छन्दो यदि वा भवेत्॥१०२॥

Yāvatkalpāntako dehastāvadeva guruṁ smaret|
Gurulopo na kartavyaḥ svacchando yadi vā bhavet||102||

En tanto (yāvat) (viva el propio) cuerpo (dehaḥ) (e incluso hasta) el fin (antakaḥ) de un Kalpa, (cuando el universo es disuelto) (kalpa), durante todo ese lapso (tāvat eva) uno debería recordar (smaret) al Guru (gurum). No (na) debe hacerse (kartavyaḥ) omisión (lopaḥ) del Guru (guru) aun si (yadi vā) actúa a voluntad --es decir, caprichosamente-- (svacchandaḥ... bhavet)||102||


हुंकारेण न वक्तव्यं प्राज्ञैः शिष्यैः कथञ्चन।
गुरोरग्रे न वक्तव्यमसत्यं च कदाचन॥१०३॥

Huṁkāreṇa na vaktavyaṁ prājñaiḥ śiṣyaiḥ kathañcana|
Guroragre na vaktavyamasatyaṁ ca kadācana||103||

Los discípulos --śiṣyāḥ-- (śiṣyaiḥ) que son sabios --prajñāḥ-- (prājñaiḥ) no deben hablar en absoluto (na vaktavyam... kathañcana) ásperamente (huṁ-kāreṇa) frente (agre) al Guru (guroḥ), y (ca) nunca deben decir (na vaktavyam... kadācana) mentira(s) (asatyam) (frente a Él)||103||


गुरुं त्वंकृत्य गुरुं निर्जित्य वादतः।
अरण्ये निर्जले देशे स भवेद्ब्रह्मराक्षसः॥१०४॥

Guruṁ tvaṁkṛtya guruṁ nirjitya vādataḥ|
Araṇye nirjale deśe sa bhavedbrahmarākṣasaḥ||104||

Tras "tutear" (tvam-kṛtya) al Guru (irrespetuosamente) (gurum), (y aparentemente) derrotar (nirjitya) al Guru (gurum) en discusiones (vādataḥ), tal ser --lit. "él"-- (saḥ) se vuelve (bhavet) un Brahmarākṣasa --una clase de demonio-- (brahma-rākṣasaḥ)1 (que vive) en una remota región boscosa (araṇye... deśe) sin agua (nirjale)||104||

1 Existen dos traducciones válidas para el término "Brahmarākṣasa": a) un Rāksaṣa (un tipo de demonio) producido desde el pie del dios Brahmā, pues todos los "asura-s" o demonios nacen desde allí; o bien b) el fantasma de un brāhmaṇa (un sacerdote) que llevó una vida impía.


मुनिभिः पन्नगैर्वापि सुरैर्वा शापितो यदि।
कालमृत्युभयाद्वापि गुरू रक्षति पार्वति॥१०५॥

Munibhiḥ pannagairvāpi surairvā śāpito yadi|
Kālamṛtyubhayādvāpi gurū rakṣati pārvati||105||

Oh Pārvatī (pārvati), el Guru (guruḥ)1 protege (rakṣati) si (yadi) (uno es) maldecido (śāpitaḥ) (ya sea) por sabios (munibhiḥ) o (vā) demonios con forma de serpiente (pannagaiḥ), o (vā) incluso (api) dioses (suraiḥ). O (vā) también (api), (el Guru lo protege a uno) del miedo (bhayāt) al Tiempo (kāla) (y) a la Muerte (mṛtyu)||105||

1 Notarás que Śiva dijo "gurū". Este término aparentemente significaría "los dos Guru-s", es decir, la palabra "Guru" (un substantivo masculino) declinado en caso Nominativo, número dual. Sin embargo, el verbo "rakṣ" (proteger) está conjugado en número singular (rakṣati). ¿Qué está ocurriendo entonces? La respuesta es realmente sencilla: la palabra original es "guruḥ" (caso Nominativo, número singular), pero tuvo que ser cambiada por "gurū" al aplicar las reglas 7ma y 8va del Sandhi de Visarga (es decir, de ḥ), respectivamente, ya que la siguiente palabra (rakṣati) comienza con "r". Mira: "guruḥ rakṣati" »» "gurur rakṣati" »» "gurū rakṣati". Aclaré este punto porque podría confundir a algunos estudiantes de Sánscrito. Para más información, ver Combinación y Declinación dentro de la sección Sánscrito.


अशक्ता हि सुराद्याश्चाशक्ता मुनयस्तथा।
गुरुशापेन ते शीघ्रं क्षयं यान्ति न संशयः॥१०६॥

Aśaktā hi surādyāścāśaktā munayastathā|
Guruśāpena te śrīghraṁ kṣayaṁ yānti na saṁśayaḥ||106||

Los dioses (sura), etc. (ādyāḥ) (son) sin duda (hi) incapaces e incompetentes (aśaktāḥ), y (ca) los sabios (munayaḥ) (son) incapaces e incompetentes (aśaktāḥ) de manera similar (tathā). Con una maldición (śāpena) del Guru (guru), ellos (te) (son) rápidamente (śrīghram) destruidos (kṣayam yānti). (Sobre ello) no hay (na) duda (saṁśayaḥ)||106||


मन्त्रराजमिदं देवि गुरुरित्यक्षरद्वयम्।
स्मृतिवेदार्थवाक्येन गुरुः साक्षात्परं पदम्॥१०७॥

Mantrarājamidaṁ devi gururityakṣaradvayam|
Smṛtivedārthavākyena guruḥ sākṣātparaṁ padam||107||

Oh Diosa (devi), esta (idam) (palabra) de dos sílabas (akṣara-dvayam), (es decir,) "Guru" (guruḥ iti), (es) el Rey (rājam) de los Mantra-s (mantra). De acuerdo con lo que ha sido declarado (vākyena) por las Smṛti-s (smṛti) (y) los Veda-s (veda) (con respecto) al significado (de ese término) (artha), el Guru (guruḥ) (es) el Estado (padam) Supremo (param) en persona (sākṣāt)||107||


श्रुतिस्मृती अविज्ञाय केवलं गुरुसेवकाः।
ते वै सन्न्यासिनः प्रोक्ता इतरे वेषधारिणः॥१०८॥

Śrutismṛtī avijñāya kevalaṁ gurusevakāḥ|
Te vai sannyāsinaḥ proktā itare veṣadhāriṇaḥ||108||

Sólo (kevalam) aquéllos (te) que sirven (sevakāḥ) al Guru (guru) (son) en verdad (vai) llamados (proktāḥ) sannyāsī-s --renunciantes-- (sannyāsinaḥ) (aunque) no conozcan (avijñāya) Śruti (śruti) (y) Smṛti (smṛtī). Los otros (itare) (están únicamente) usando (dhāriṇaḥ) las ropas (veṣa) (de un sannyāsī)||108||


नित्यं ब्रह्म निराकारं निर्गुणं बोधयेत्परम्।
सर्वं ब्रह्म निराभासं दीपो दीपान्तरं यथा॥१०९॥

Nityaṁ brahma nirākāraṁ nirguṇaṁ bodhayetparam|
Sarvaṁ brahma nirābhāsaṁ dīpo dīpāntaraṁ yathā||109||

(El Guru) hace (que uno mismo) se dé cuenta (bodhayet) del eterno (nityam) Parabrahma --la Más Alta Realidad-- (brahma... param), que es sin forma (nirākāram) (y) carente de cualidades (nirguṇam). (Él también), así como (yathā) una lámpara (dīpaḥ)1 (enciende) a otra (antaram) lámpara (dīpa), imparte el conocimiento (bodhayet) de que todo (sarvam) es el Absoluto (brahma) desprovisto de destellantes manifestaciones (nirābhāsam)2||109||

1 El significado "vela" es también una traducción válida.
2 Ver nota bajo la estrofa 90.


गुरोः कृपाप्रसादेनात्मारामं निरीक्षयेत्।
अनेन गुरुमार्गेण स्वात्मज्ञानं प्रवर्तते॥११०॥

Guroḥ kṛpāprasādenātmārāmaṁ nirīkṣayet|
Anena gurumārgeṇa svātmajñānaṁ pravartate||110||

Mediante el favor --prasāda-- (prasādena) (y) la compasión (kṛpā) del Guru (guroḥ), uno debería contemplar (nirīkṣayet) al que se regocija (ārāmam) en Sí Mismo (ātma). Por medio de este (anena) sendero --mārga-- (mārgeṇa) (mostrado) por el Guru (guru), surge (pravartate) el conocimiento (jñānam) del propio (sva) Ser (ātma)||110||

al inicio


 Estrofas 111-120

आब्रह्मस्तम्बपर्यन्तं परमात्मस्वरूपकम्।
स्थावरं जङ्गमं चैव प्रणमामि जगन्मयम्॥१११॥

Ābrahmastambaparyantaṁ paramātmasvarūpakam|
Sthāvaraṁ jaṅgamaṁ caiva praṇamāmi jaganmayam||111||

Me inclino (praṇamāmi) ante el (que se extiende) desde (ā) Brahmā (brahma) hasta (paryantam) una brizna de hierba (stamba) (y) cuya naturaleza esencial (sva-rūpakam) (es) el Ser (ātma) Supremo (parama). (Me inclino ante el) que es idéntico (mayam) al mundo (jagat), (el cual se compone de entidades) inmóviles (sthāvaram) y (ca eva) móviles (jaṅgamam)||111||


वन्देऽहं सच्चिदानन्दं भेदातीतं सदा गुरुम्।
नित्यं पूर्णं निराकारं निर्गुणं स्वात्मसंस्थितम्॥११२॥

परात्परतरं ध्येयं नित्यमानन्दकारकम्।
हृदयाकाशमध्यस्थं शुद्धस्फटिकसन्निभम्॥११३॥

Vande'haṁ saccidānandaṁ bhedātītaṁ sadā gurum|
Nityaṁ pūrṇaṁ nirākāraṁ nirguṇaṁ svātmasaṁsthitam||112||

Parātparataraṁ dhyeyaṁ nityamānandakārakam|
Hṛdayākāśamadhyasthaṁ śuddhasphaṭikasannibham||113||

Yo (aham) rindo siempre homenaje (vande... sadā) al Guru (gurum) que es Saccidānanda --Existencia-Conciencia-Bienaventuranza, un epíteto de la Realidad Absoluta-- (sat-cit-ānandam) (y) está más allá (atītam) de las diferencias (bheda). (Rindo siempre homenaje al Guru) que es eterno (nityam), perfecto (pūrṇam), sin forma (nirākāram), sin cualidades (nirguṇam) (y) que está establecido (saṁsthitam) en Su propio (sva) Ser (ātma). (Rindo siempre homenaje al Guru) que es más elevado (parataram) que lo más elevado (parāt), (que es) en quien (uno debería) meditar (dhyeyam), (y) que constantemente (nityam) produce (kārakam) Bienaventuranza (ānanda). (Rindo siempre homenaje al Guru) que está (stham) en el centro (madhya) del espacio (ākāśa) del corazón (hṛdaya) (y) es como (sannibham) un cristal (sphaṭika) puro (śuddha)||112-113||


स्फटिकप्रतिमारूपं दृश्यते दर्पणे यथा।
तथात्मनि चिदाकारमानन्दं सोऽहमित्युत॥११४॥

Sphaṭikapratimārūpaṁ dṛśyate darpaṇe yathā|
Tathātmani cidākāramānandaṁ so'hamityuta||114||

Así como (yathā) la imagen (pratimā-rūpam) de un cristal (sphaṭika) se ve (dṛśyate) en un espejo (darpaṇe), así también (tathā) la Bienaventuranza (ānandam) cuya forma (ākāram) (es) Conciencia (cit) (se ve) en el Ser (ātmani), (y como resultado emerge la experiencia de) "Yo (aham) (soy) Él (saḥ... iti)", verdaderamente (uta)||114||


अङ्गुष्ठमात्रपुरुषं ध्यायतश्चिन्मयं हृदि।
तत्र स्फुरति भावो यः शृणु तं कथयाम्यहम्॥११५॥

Aṅguṣṭhamātrapuruṣaṁ dhyāyataścinmayaṁ hṛdi|
Tatra sphurati bhavo yaḥ śṛṇu taṁ kathayāmyaham||115||

Escucha (śṛṇu), voy a hablar (kathayāmi aham) de ese (tam) estado o condición (bhāvaḥ) que (yaḥ) se hace manifiesta (sphurati) allí --es decir, en el corazón-- (tatra) para el que medita (dhyāyataḥ) en la Persona (puruṣam) del tamaño (mātra) de un pulgar (aṅguṣṭha), la cual consiste (mayam) en Conciencia (cit) (y mora) en el corazón (hṛt)||115||


अगोचरं तथागम्यं नामरूपविवर्जितम्।
निःशब्दं तद्विजानीयात्स्वभावं ब्रह्म पार्वति॥११६॥

Agocaraṁ tathāgamyaṁ nāmarūpavivarjitam|
Niḥśabdaṁ tadvijānīyātsvabhāvaṁ brahma pārvati||116||

Oh Pārvatī (pārvati), Brahma --el Absoluto-- (brahma), (o sea,) la Naturaleza Esencial (de todo) (sva-bhāvam), (está) más allá del alcance de los sentidos (agocaram), (y) acordemente (tathā) (es) inaccesible (agamyam), carente (vivarjitam) de nombre (nāma) (y) forma (rūpa), (y) sin ningún sonido (niḥśabdam). (El que medita en la Persona del tamaño de un pulgar que mora en el corazón) comprende plenamente (vijānīyāt) eso (tad)||116||


यथा गन्धः स्वभावेन कर्पूरकुसुमादिषु।
शीतोष्णादिस्वभावेन तथा ब्रह्म च शाश्वतम्॥११७॥

Yathā gandhaḥ svabhāvena karpūrakusumādiṣu|
Śītoṣṇādisvabhāvena tathā brahma ca śāśvatam||117||

Al igual que (yathā) el olor (gandhaḥ) (existe) naturalmente (sva-bhāvena) en el alcanfor (karpūra), las flores (kusuma), etc. (ādiṣu), (y así como) el frío (śīta), el calor (uṣṇa), etc. (ādi) (se atribuyen) naturalmente (sva-bhāvena) (a la luna, al sol, etc.), del mismo modo (tathā... ca) Brahma --el Absoluto-- (brahma) (es) eterno (śāśvatam)||117||


स्वयं तथाविधो भूत्वा स्थातव्यं यत्रकुत्रचित्।
कीटभ्रमरवत्तत्र ध्यानं भवति तादृशम्॥११८॥

Svayaṁ tathāvidho bhūtvā sthātavyaṁ yatrakutracit|
Kīṭabhramaravattatra dhyānaṁ bhavati tādṛśam||118||

(Después que) ese mismo ser (que medita en el Guru como la Persona del tamaño de un pulgar que mora en el corazón) (svayam) ha alcanzado tal condición --es decir, la condición de Brahma-- (tathā-vidhaḥ bhūtvā), (puede) permanecer (sthātavyam) en cualquier lugar (yatrakutracid). (Y como consecuencia,) tal (tādṛśam) meditación (dhyānam) ocurre (bhavati) en ese sitio (donde pueda estar) (tatra) de la misma manera como (vat) (la de) la larva (kīṭa) en la abeja (bhramara)||118||


गुरुध्यानं तथा कृत्वा स्वयं ब्रह्ममयो भवेत्।
पिण्डे पदे तथा रूपे मुक्तोऽसौ नात्र संशयः॥११९॥

Gurudhyānaṁ tathā kṛtvā svayaṁ brahmamayo bhavet|
Piṇḍe pade tathā rūpe mukto'asau nātra saṁśayaḥ||119||

Tras haber de este modo realizado (tathā kṛtvā) la meditación (dhyānam) en el Guru (guru), él mismo (svayam) se vuelve (bhavet) idéntico (mayaḥ) a Brahma --el Absoluto-- (brahma). Ese (ser) (asau) se libera (muktaḥ) en Piṇḍa (piṇḍe), Pada (pade) así como también (tathā) en Rūpa (rūpe), no existe (na) duda (saṁśayaḥ) respecto a esto (atra)||119||


श्रीपार्वत्युवाच

पिण्डं किं तु महादेव पदं किं समुदाहृतम्।
रूपातीतं च रूपं किमेतदाख्याहि शङ्कर॥१२०॥

Śrīpārvatyuvāca

Piṇḍaṁ kiṁ tu mahādeva padaṁ kiṁ samudāhṛtam|
Rūpātītaṁ ca rūpaṁ kimetadākhyāhi śaṅkara||120||

La venerable (śrī) Pārvatī (pārvatī) dijo (uvāca)

Pero (tu), oh Gran (mahā) Dios (deva), ¿qué (kim) (es) Piṇḍa (piṇḍam), (y) qué (kim) (es eso que) se llama (samudāhṛtam) Pada (padam)? (Además,) ¿qué (kim) (son) Rūpātīta (rūpātītam) y (ca) Rūpa (rūpam)? ¡Oh Śaṅkara --un epíteto de Śiva-- (śaṅkara), explíca(me) (ākhyāhi) esto (etad)!||120||

al inicio


 Información adicional

Gabriel Pradīpaka

Este documento ha sido concebido por Gabriel Pradīpaka, uno de los dos fundadores de este sitio, y guru espiritual versado en idioma Sánscrito y filosofía Trika.

Para mayor información sobre Sánscrito, Yoga y Filosofía India; o si quieres hacerme algún comentario, preguntar algo o corregir algún error, siéntete libre de contactarnos: Ésta es nuestra dirección de correo.



Regresa a Gurugītā (Gurugita) - Versión corta - Parte 1 Top  Sigue leyendo Gurugītā (Gurugita) - Versión corta - Parte 3